Loretta Lynn, een zangeres die de kansen voor vrouwen in de door mannen gedomineerde wereld van de westerse muziek enorm heeft uitgebreid, wordt geboren in Butcher Hollow, Kentucky.
In tegenstelling tot sommige land-westerse sterren die zongen over een landelijk arbeidersleven maar een stedelijk middenklasse-bestaan leefden, waren de wortels van Loretta Lynn zonder twijfel authentiek. Loretta Webb werd geboren in een blokhut in de heuvels van Kentucky, en was de dochter van een mijnwerker die lange uren werkte om zijn gezin gevoed en gekleed te houden. Ze ontmoette haar toekomstige echtgenoot, Oliver "Doolittle" Lynn, toen ze pas 13 was. Ze trouwden een jaar later, en ze beviel van haar eerste kind toen ze 14 jaar oud was. Lynn had nog drie kinderen voordat ze 21 was en was grootmoeder op 29-jarige leeftijd.
Lynn leek voorbestemd voor een hard leven om haar groeiende gezin groot te brengen in een huis met drie kamers zonder stromend water of sanitair binnenshuis. Tijdens het luisteren naar haar zingen voor de kinderen raakte Doolittle ervan overtuigd dat Loretta net zo goed zong als iedereen op de radio. Voor haar 26e verjaardag kocht Doolittle Loretta een gitaar van $ 17 en moedigde haar aan om te leren spelen. Ze begon uiteindelijk te spelen en te zingen met lokale bands en in 1960 bracht ze haar eerste opgenomen single uit, "I'm a Honky Tonk Girl." Doolittle had een talent voor public relations, en hij stuurde slim kopieën van het nummer naar radiostations vóór de paar ging op tournee. "Honky Tonk Girl" werd de eerste hit van Lynn.
Halverwege de jaren zestig was Lynn een van de meest succesvolle vrouwelijke artiesten in country-westernmuziek. In voorgaande decennia hadden mannelijke artiesten en mannelijke thema's de westerse muziek gedomineerd. De thema's weerspiegelden de zogenaamd viriele aard van het Amerikaanse Westen en het landelijke arbeidersleven. Vrouwelijke artiesten voldeden grotendeels aan deze normen, meestal portretten zichzelf af als volgzame helpmates voor een mannelijke ster: het typische duo was de samenwerking van Dale Evans met de zingende cowboy Roy Rogers.
Na de Tweede Wereldoorlog begon een handvol vrouwelijke country-western artiesten hun ondergeschikte status uit te dagen. Verrassend genoeg werd Lynn, gezien haar traditionele landelijke achtergrond, een van hun leiders. Veel van haar liedjes brachten vrouwelijke kracht en vastberadenheid tot uitdrukking en het gevoel dat vrouwen niet langer gewoon "bij hun man zouden blijven", zoals sommige andere zangers graag suggereerden. Haar opmerkzame zakelijke gevoel en talent voor zelfpromotie toonden ook aan dat vrouwen kunnen gedijen in de competitieve muziekindustrie. In 1967 erkende de Country Music Association het nieuwe belang van vrouwelijke zangers door Lynn de allereerste prijs voor vrouwelijke vocalist van het jaar te geven.
Lynn bleef groot succes genieten in de jaren zeventig en het filmverslag van haar leven, Coal Miner's Daughter (1980), heeft haar een nieuwe generatie fans gewonnen. Na een intermezzo in de jaren 1990 keerde Lynn terug naar de opnamestudio en bracht een nieuwe opname uit in 2019. Ze blijft een overtuigend vrouwelijk perspectief brengen in de wereld van de country-western muziek.
