Inhoud

• Amerikaanse betrokkenheid in Vietnam
• Amerika lanceert operatie Rolling Thunder
• Amerikaanse grondtroepen arriveren
• Was Operation Rolling Thunder een storing?
• Legacy of Operation Rolling Thunder

Operatie Rolling Thunder was de codenaam voor een Amerikaanse bomcampagne tijdens de Vietnam-oorlog. Amerikaanse militaire vliegtuigen vielen doelen aan in Noord-Vietnam van maart 1965 tot oktober 1968. Dit enorme bombardement was bedoeld om militaire druk uit te oefenen op de communistische leiders van Noord-Vietnam en hun vermogen om oorlog te voeren tegen de door de VS ondersteunde regering van Zuid-Vietnam te verminderen. Operatie Rolling Thunder markeerde de eerste aanhoudende Amerikaanse aanval op het Noord-Vietnamese grondgebied en vertegenwoordigde een belangrijke uitbreiding van de Amerikaanse betrokkenheid bij de Vietnamoorlog.

Amerikaanse betrokkenheid in Vietnam

Begin in de jaren 1950 verschaften de VS militair materieel en adviseurs om de regering van Zuid-Vietnam te helpen weerstand te bieden aan een communistische overname door Noord-Vietnam en zijn in Zuid-Vietnam gevestigde bondgenoten, de Viet Cong guerrillastrijders.

In 1962 startte het Amerikaanse leger beperkte luchtoperaties in Zuid-Vietnam, in een poging luchtsteun te bieden aan Zuid-Vietnamese strijdkrachten, verdachte Viet Cong-bases te vernietigen en herbiciden zoals Agent Orange te vernietigen om de junglebedekking te elimineren.

Wist je dat? Niet-geëxplodeerde munitie die is overgebleven van operatie Rolling Thunder en andere bombardementen op de oorlog in Vietnam heeft naar schatting tienduizenden Vietnamezen gedood of gewond, sinds de Verenigde Staten hun gevechtstroepen in 1973 hebben teruggetrokken.

President Lyndon B. Johnson breidde de Amerikaanse luchtoperaties uit in augustus 1964, toen hij toestemming gaf voor wraakacties tegen Noord-Vietnam na een gerapporteerde aanval op Amerikaanse oorlogsschepen in de Golf van Tonkin.

Later dat jaar keurde Johnson beperkte bombardementen op de Ho Chi Minh Trail goed, een netwerk van paden dat Noord-Vietnam en Zuid-Vietnam verbond via buurland Laos en Cambodja. Het doel van de president was om de stroom van mankracht en voorraden van Noord-Vietnam naar zijn Viet Cong-bondgenoten te verstoren.

Amerika lanceert operatie Rolling Thunder

De operatie Rolling Thunder bombardeerde campagne begon op 2 maart 1965, gedeeltelijk in reactie op een Viet Cong-aanval op een Amerikaanse luchtbasis in Pleiku. De regering Johnson noemde een aantal redenen voor het verschuiven van de Amerikaanse strategie om systematische luchtaanvallen op Noord-Vietnam op te nemen.

Bestuursfunctionarissen geloofden bijvoorbeeld dat zware en aanhoudende bombardementen Noord-Vietnamese leiders zouden kunnen aanmoedigen om de niet-communistische regering in Zuid-Vietnam te accepteren. De regering wilde ook het vermogen van Noord-Vietnam verminderen om voorraden te produceren en te vervoeren om de opstand in Vietnam te helpen.

Uiteindelijk hoopten Johnson en zijn adviseurs het moreel in Zuid-Vietnam te stimuleren en tegelijkertijd de wil van de communisten om te vechten te vernietigen.

Amerikaanse grondtroepen arriveren

De campagne Operation Rolling Thunder breidde zich geleidelijk uit in zowel bereik als intensiteit. Aanvankelijk waren de luchtaanvallen beperkt tot het zuidelijke deel van Noord-Vietnam; echter, Amerikaanse leiders trokken het doelgebied uiteindelijk gestaag naar het noorden om de druk op de communistische regering te vergroten.

Tegen het midden van 1966 vielen Amerikaanse vliegtuigen militaire en industriële doelen aan in heel Noord-Vietnam. De enige gebieden die als verboden terrein voor de bombardementen werden beschouwd, waren de steden Hanoi en Haiphong en een bufferzone van 10 mijl langs de grens met China.

Kort nadat de operatie in 1965 begon, pleegde Johnson de eerste Amerikaanse grondtroepen voor de Vietnam-oorlog. Hoewel hun aanvankelijke missie was om luchtbases in Zuid-Vietnam te verdedigen die werden gebruikt in de bombardingscampagne, breidde de rol van de troepen zich al snel uit met het betrekken van de Viet Cong in actieve gevechten.

Naarmate het Noord-Vietnamese leger zwaarder betrokken raakte bij het conflict, verhoogde Johnson het aantal Amerikaanse troepen in Vietnam gestaag.

Was Operation Rolling Thunder een storing?

Hoewel Noord-Vietnam niet veel luchtmacht had, slaagden de leiders erin een effectieve verdediging tegen de bombardementen op te zetten. Met hulp van China en de Sovjetunie bouwden de Noord-Vietnamezen een geavanceerd luchtafweersysteem.

Met behulp van grond-lucht raketten en radargestuurde luchtafweergeschut, schoten de Noord-Vietnamezen honderden Amerikaanse vliegtuigen neer in de loop van de bombardementen. Dientengevolge waren piloten en exploitanten van vliegtuigwapensystemen goed voor de meerderheid van de Amerikaanse krijgsgevangenen die werden gevangengenomen en vastgehouden door Noord-Vietnam.

Noord-Vietnamese leiders namen ook een aantal andere stappen om de impact van de Amerikaanse bombardementen te verminderen. Ze bouwden netwerken van bomvrije tunnels en schuilplaatsen en stuurden 's nachts bemanningen om de wegen, bruggen, communicatiesystemen en andere door bommen getroffen voorzieningen weer op te bouwen.

Bovendien gebruikten de communisten de vernietigende luchtaanvallen voor propagandadoeleinden om het anti-Amerikaanse sentiment en patriottisme onder Noord-Vietnamese burgers te vergroten.

Legacy of Operation Rolling Thunder

Het aanhoudende bombardement op Noord-Vietnam duurde meer dan drie jaar, met af en toe korte onderbrekingen. Johnson stopte uiteindelijk de campagne op 31 oktober 1968 om een ​​onderhandelde regeling met de communisten na te streven.

Historici verschillen in hun beoordelingen van de strategische waarde van Operation Rolling Thunder. Sommigen beweren dat de bombardementen de capaciteit van Noord-Vietnam om oorlog te voeren verlamden. Critici beweren echter dat de effectiviteit van de campagne beperkt was.

Ze beweren dat de inzetregels om communistisch China te provoceren en om schade aan Hanoi en Haiphong te minimaliseren, het de Amerikaanse luchtaanvallen onmogelijk maakten om een ​​aantal belangrijke doelen te raken, waaronder vliegvelden, scheepswerven, energiecentrales en olieopslagfaciliteiten. Ze beweren ook dat Amerikaanse leiders de bomcampagne in Noord-Vietnam niet hebben gecoördineerd met de grondoperaties in Zuid-Vietnam.

Ondanks de moeilijkheden die de regering Johnson tijdens operatie Rolling Thunder ondervond, hervatte president Richard M. Nixon, de opvolger van Johnson, kort na zijn aantreden in 1969 het bombardement op Noord-Vietnam. .

Tegen de tijd dat de laatste Amerikaanse gevechtstroepen Vietnam in 1973 verlieten, had het Amerikaanse leger zo'n 4,6 miljoen ton bommen op Vietnam laten vallen, een groot deel van de steden en dorpen van het land vernietigd en naar schatting 2 miljoen Vietnamese mensen gedood.