Inhoud

• Sojourner Truth's Early Life
• Lopend van Slavernij naar Vrijheid
• Haar rechtszaak winnen
• Spirituele roeping
• Ben ik geen vrouw?
• Burgeroorlogjaren
• Sojourner Truth's Later Years
• bronnen

Sojourner Truth was een Afro-Amerikaanse evangelist, abolitionist, vrouwenrechtenactivist en auteur die een ellendig leven leidde als een slaaf, verschillende meesters diende in New York voordat hij in 1826 naar de vrijheid ontsnapte. Na haar vrijheid te hebben verkregen, werd Waarheid een christen en, bij wat ze geloofde dat God aanspoorde, predikte over afschaffing en gelijke rechten voor iedereen, benadrukt in haar ontroerende toespraak 'Ben ik geen vrouw?', gehouden op een vrouwencongres in Ohio in 1851. Ze vervolgde haar kruistocht voor de rest van haar leven , een publiek verdienen met president Abraham Lincoln en een van 's werelds bekendste mensenrechten kruisvaarders worden.

Sojourner Truth's Early Life

Sojourner Truth werd in 1797 Isabella Baumfree geboren als slavenouders in Ulster County, New York. Rond de leeftijd van negen werd ze verkocht op een slavenveiling aan John Neely voor $ 100, samen met een kudde schapen.

Neely was een wrede en gewelddadige slavenmeester die het jonge meisje regelmatig sloeg. Ze werd nog twee keer verkocht tegen de leeftijd van 13 en belandde uiteindelijk in het West Park, New York, de thuisbasis van John Dumont en zijn tweede vrouw Elizabeth.

Rond de leeftijd van 18 werd Isabella verliefd op een slaaf genaamd Robert van een nabijgelegen boerderij. Maar het echtpaar mocht niet trouwen omdat ze verschillende eigenaren hadden. In plaats daarvan werd Isabella gedwongen om met een andere slaaf van Dumont te trouwen, genaamd Thomas. Ze kreeg uiteindelijk vijf kinderen.

Lopend van Slavernij naar Vrijheid

Aan het begin van de 19e eeuw begon New York emancipatie te reguleren, maar het zou meer dan twee decennia duren voordat de bevrijding voor alle slaven in de staat zou komen.

In de tussentijd beloofde Dumont Isabella dat hij haar op 4 juli 1826 vrijheid zou geven, "als ze het goed zou doen en trouw zou zijn." Toen de datum arriveerde, veranderde hij echter van gedachten en weigerde haar te laten gaan.

Woedend voltooide Isabella wat ze voelde als haar plicht tegenover Dumont en ontsnapte toen aan zijn klauwen zo snel als haar zes meter hoge frame weg kon lopen, dochtertje op sleeptouw. Ze zei later: "Ik liep niet weg, want ik dacht dat het slecht was, maar ik liep weg, in de overtuiging dat het goed was."

In een voor de hand liggende keuze, liet ze haar andere kinderen achter omdat ze nog steeds wettelijk gebonden waren aan Dumont.

Isabella begaf zich naar New Paltz, New York, waar zij en haar dochter werden opgenomen door Isaac en Maria Van Wagenen. Toen Dumont zijn 'eigendom' kwam opeisen, boden de Van Wagenen aan om de diensten van Isabella voor $ 20 van hem te kopen tot de New York Anti-Slavery Law die alle slaven emancipeerde in 1827 van kracht werd; Dumont ging akkoord.

Haar rechtszaak winnen

Nadat de New York Anti-Slavery Law was aangenomen, verkocht Dumont illegaal de vijf jaar oude zoon Peter van Isabella. Met de hulp van de Van Wagenen heeft ze een rechtszaak aangespannen om hem terug te krijgen.

Maanden later won Isabella haar zaak en herwon de voogdij over haar zoon. Ze was de eerste zwarte vrouw die een blanke man aanspande voor een rechtbank in de Verenigde Staten en zegevierde.

Spirituele roeping

De Van Wagenen's hadden een diepgaande invloed op de spiritualiteit van Isabella en zij werd een vurig christen. In 1829 verhuisde ze met Peter naar New York City om te werken als huishoudster voor evangelistenprediker Elijah Pierson.

Ze verliet Pierson drie jaar later om te werken voor een andere prediker, Robert Matthews. Toen Elia Pierson stierf, werden Isabella en Matthews beschuldigd van vergiftiging en diefstal, maar werden uiteindelijk vrijgesproken.

Leven tussen mensen van geloof moedigde Isabella's vroomheid tot het christendom en haar verlangen om bekeerlingen te prediken en te winnen alleen maar aan. In 1843, met wat zij geloofde, was haar religieuze verplichting om voort te gaan en de waarheid te spreken, veranderde ze haar naam in Sojourner Truth en begon aan een reis om het evangelie te prediken en zich uit te spreken tegen slavernij en onderdrukking.

Ben ik geen vrouw?

In 1844 trad Truth toe tot een abolitionistische organisatie in Massachusetts, de Northampton Association of Education and Industry, waar ze vooraanstaande abolitionisten zoals Frederick Douglass ontmoette en haar carrière als een activiste voor gelijke rechten effectief startte.

In 1851 sprak Truth op het Ohio Women's Rights Convention over gelijke rechten voor zwarte vrouwen. Verslaggevers publiceerden verschillende transcripties van de toespraak waarin ze de retorische vraag, "Ik ben geen vrouw?", Gebruikte om te wijzen op de discriminatie die ze als zwarte vrouw ervoer.

De toespraak werd haar meest beroemde, hoewel het slechts een van de vele was terwijl ze de rest van haar leven voor mensenrechten bleef pleiten.

Burgeroorlogjaren

Net als een andere beroemde ontsnapte slaaf, Harriet Tubman, hielp Truth bij het rekruteren van zwarte soldaten tijdens de burgeroorlog. Ze werkte in Washington, D.C., voor de Relief Association van de National Freedman en verzamelde mensen om voedsel, kleding en andere benodigdheden te doneren aan zwarte vluchtelingen.

Haar activisme voor de abolitionistische beweging kreeg de aandacht van president Abraham Lincoln, die haar in oktober 1864 naar het Witte Huis uitnodigde en haar een Bijbel liet zien die hem door Afro-Amerikanen in Baltimore was gegeven.

Terwijl de waarheid in Washington was, stelde ze haar moed en minachting voor segregatie tentoon door op alleen-witte trams te rijden. Toen de burgeroorlog eindigde, probeerde ze uitputtend banen te vinden voor bevrijde zwarten die zwaar onder de armoede stonden.

Later heeft ze tevergeefs een verzoekschrift ingediend bij de regering om bevrijde zwarten op regeringsland in het Westen te hervestigen.

Sojourner Truth's Later Years

In 1867 verhuisde Truth naar Battle Creek, Michigan, waar enkele van haar dochters woonden. Ze bleef zich uitspreken tegen discriminatie en voor het kiesrecht van de vrouw. Ze was vooral bezorgd dat sommige leiders van burgerrechten, zoals Frederick Douglass, vonden dat gelijke rechten voor zwarte mannen voorrang hadden op die van zwarte vrouwen.

De waarheid stierf thuis op 26 november 1883. Uit gegevens blijkt dat ze 86 jaar oud was, maar haar herdenkingsgrafsteen zegt dat ze 105 was. Op haar grafsteen staan ​​de woorden: 'Is God Dead?' Een vraag die ze ooit aan een moedeloze Frederick Douglass stelde herinner hem eraan om vertrouwen te hebben.

De waarheid liet een erfenis achter van moed, geloof en vechten voor wat goed en eervol is, maar ze liet ook een erfenis van woorden en liedjes achter, waaronder haar autobiografie, Het verhaal van Sojourner Truth, die ze in 1850 dicteerde aan Olive Gilbert omdat ze nooit leerde lezen of schrijven.

Misschien kan Truthes leven van het christendom en vechten voor gelijkheid het beste worden samengevat door haar eigen woorden: “Kinderen, wie heeft je huid wit gemaakt? Was het niet God? Wie heeft de mijne zwart gemaakt? Was het niet dezelfde God? Ben ik daarom schuldig, omdat mijn huid zwart is? .... Houdt God niet van gekleurde kinderen en van witte kinderen? En stierf niet dezelfde Heiland om de ene en de andere te redden? '

bronnen

Sojourner Truth: I't I A Woman? National Park Service.

Sojourner Truth: A Life of Legacy and Faith. Sojourner Truth Institute.

Sojourner Truth ontmoet Abraham Lincoln op gelijke voet. Biografie.

Sojourner-waarheid. National Park Service.

Sojourner-waarheid. WHMN: Nationaal vrouwenhistorisch museum.

Sojourner's Words and Music. Sojourner Truth Memorial Committee.

Waarheid, Sojourner. Amerikaanse nationale biografie.