Sylvia Pankhurst, Britse suffragette en internationale socialist, sterft op 78-jarige leeftijd in Addis Abeba, Ethiopië.

Sylvia Pankhurst, geboren in Manchester in Engeland, in 1882, was de dochter van Emmeline Pankhurst, een kampioen van vrouwenkiesrecht dat actief werd in de late jaren 1880. Sylvia won een studiebeurs aan het Royal College of Art en verdeelde in Londen haar tijd tussen haar studies en betrokkenheid bij haar moeders campagne om vrouwen het recht te geven om te stemmen. Samen met haar moeder en oudere zus 'Christabel' hielp ze in 1903 de Women’s Social and Political Union (WSPU) oprichten, een politieke organisatie die zich toelegt op het bereiken van gelijkheid tussen de seksen, met de nadruk op vrouwelijke deelname.

In 1906 verliet ze haar studie en een veelbelovende carrière in de kunst om fulltime politiek te blijven doen. Als socialist geloofde ze dat vrouwen uit de lagere klasse nooit zouden worden bevrijd totdat ze uit de armoede waren gehaald. Vanwege deze visie begon ze af te wijken van haar meer conservatieve moeder en zus, die gericht waren op het doel van vrouwenkiesrecht. Niettemin bleef ze een toegewijd lid van de WSPU en werd ze, net als haar zus en moeder, meerdere keren gearresteerd voor geweldloze protesten en voerde ze hongerstakingen uit. Toen Christabel en andere leden van de WSPU begonnen te pleiten voor gewelddadige agitatie, vooral brandstichting Sylvia, een pacifist, verzetten zich tegen hen.

In 1914 werd Sylvia uit de WSPU gezet vanwege haar aandringen op het betrekken van arbeidersvrouwen bij de verkiezingsbeweging. Emmeline en Christabel Pankhurst waren van mening dat kiesrecht het best kon worden bereikt door de inspanningen van vrouwen uit de middenklasse zoals zij. De linkse politiek in de beweging brengen, redeneerden ze, zou de Britse regering alleen maar in vuur en vlam zetten. De kloof tussen de Pankhursts werd groter toen Emmeline en Christabel hun verkiezingscampagne bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog afsloten en krachtige aanhangers werden van de Britse oorlogsinspanning. Deze acties wonnen hen de bewondering van de Britse regering, maar Sylvia weigerde haar pacifistische overtuigingen te compromitteren en nam een ​​tegenovergestelde benadering.

Sylvia leidde vanuit haar basis in het arme East End van Londen de East London Federation of the Suffragettes (ELFS) en publiceerde een arbeiderskrant, de De dreadnought van de vrouw. Ze werd beschouwd als een leider van arbeidersklasse mannen en vrouwen en overtuigde een paar arbeidsorganisaties om zich tegen de oorlog te verzetten. Omdat niet-agrarische mannelijke arbeiders ook nog niet de stemming hadden gekregen, veranderde ze de naam van de ELFS in de Workers 'Suffrage Federation in 1916, en in 1917 de De dreadnought van de vrouw werd de Dreadnought van werknemers. Ze correspondeerde met de Russische revolutionair Vladimir Lenin en was in 1920 een van de oprichters van de Communistische Partij van Groot-Brittannië (CPGB). In 1921 werd ze echter uit de partij gezet toen ze weigerde het te sluiten Dreadnought van werknemers ten gunste van één CPGB-papier.

Groot-Brittannië verleende in 1918 universeel kiesrecht. Kort daarna kregen vrouwen van 30 jaar of ouder de stemming. In 1928 werd de stemgerechtigde leeftijd voor vrouwen verlaagd tot 21, de leeftijd waarop mannen konden stemmen. Tegen die tijd had Sylvia Pankhurst haar energie verschoven naar tegenstrijdig racisme en de opkomst van fascisme in Europa. In 1935 voerde ze krachtig campagne tegen de invasie van Ethiopië door fascistisch Italië en stichtte The New Times and Ethiopia News om de benarde situatie van de Ethiopiërs en andere slachtoffers van het fascisme bekend te maken. Later hielp ze Joodse vluchtelingen uit Duitsland te vestigen.

In 1956 nodigde de Ethiopische keizer Haile Selassie haar uit om in Ethiopië te wonen, en zij aanvaardde de uitnodiging. Hoewel ze in haar jaren '70 de Ethiopië waarnemer en bewerkte het papier gedurende vier jaar. Ze stierf op 27 september 1960 en kreeg een staatsbegrafenis van de Ethiopische regering ter erkenning van haar dienst in het land.