Tijdens de Slag om de Somme lanceren de Britten een groot offensief tegen de Duitsers, waarbij ze voor het eerst in de geschiedenis tanks inzetten. Bij Flers Courcelette rukten sommige van de ongeveer 40 primitieve tanks meer dan een mijl in vijandelijke linies op, maar waren te langzaam om hun posities te behouden tijdens de Duitse tegenaanval en onderworpen aan mechanische uitval. Generaal Douglas Haig, commandant van geallieerde troepen aan de Somme, zag echter de belofte van dit nieuwe oorlogsinstrument en beval de oorlogsafdeling om honderden meer te produceren.
Op 1 juli lanceerden de Britten een massaal offensief tegen Duitse troepen in de regio Somme in Frankrijk. In de voorafgaande week hadden 250.000 geallieerde granaten Duitse stellingen nabij de Somme geslagen en 100.000 Britse soldaten stroomden uit hun loopgraven naar niemandsland op 1 juli, in de verwachting de weg voor hen vrijgemaakt te vinden. Vele zware Duitse machinegeweren hadden de artillerie-aanval echter overleefd en de infanterie werd afgeslacht. Tegen het einde van de dag waren 20.000 Britse soldaten dood en 40.000 gewonden. Het was de zwaarste dag met slachtoffers in de Britse militaire geschiedenis.
Na de eerste ramp heeft Haig zich neergelegd bij kleinere maar even ondoeltreffende voorschotten, en meer dan 1.000 geallieerde levens zijn gedoofd voor elke 100 meter gewonnen op de Duitsers. Zelfs de introductie van tanks in Groot-Brittannië op 15 september voor het eerst in de geschiedenis kon de impasse in de Slag om de Somme niet doorbreken. In oktober veranderde zware regenval het slagveld in een zee van modder en op 18 november stopte Haig het Somme-offensief na meer dan vier maanden massale slachting.
Afgezien van het effect van het afleiden van Duitse troepen uit de Slag om Verdun, was het offensief een ellendige ramp. Het bedroeg een totale opmars van slechts vijf mijl voor de geallieerden, met meer dan 600.000 Britse en Franse soldaten gedood, gewond of vermist in actie. Duitse slachtoffers waren meer dan 650.000. Hoewel Haig zwaar bekritiseerd werd voor de kostbare strijd, droeg zijn bereidheid om enorme hoeveelheden mensen en middelen aan de patstelling langs het westfront te plegen uiteindelijk bij aan de ineenstorting van een uitgeput Duitsland in 1918.
