Op deze dag in 1842 trouwt de worstelende advocaat Abraham Lincoln met Mary Anne Todd, afkomstig uit Kentucky, in het huis van haar zus in Springfield, Illinois.
Mary Todd, wiens bijnaam Molly was, was het kind van rijke ouders en ontving haar opleiding op prestigieuze meisjesscholen waar ze uitblonk in culturele studies en kunst. Haar vader socialiseerde met de politiek invloedrijke, en als gevolg daarvan kreeg ze een grote interesse in de politiek. Molly ontmoette Lincoln in 1840 toen ze 21 was en hij 31 was. Ze werd verliefd op de lange, slungelige en vriendelijke Lincoln en, ondanks de bezwaren van haar familie tegen zijn armoede en gebrek aan politieke vooruitzichten, accepteerde hij zijn huwelijksaanzoek. Begin 1841 brak hij echter op onverklaarbare wijze hun verloving af. De splitsing duurde tot de herfst van 1842, toen ze hun relatie hervatten. Sommige rapporten suggereren dat ze een jaar eerder herenigd waren, maar hun relatie geheim hielden. Hoe dan ook, na hereniging verspilden ze geen tijd met een lange verloving en trouwden op 4 november.
Mary Todd, nog meer dan haar man, was een fervent abolitionist. Ze steunde zijn politieke carrière toen hij opstond uit de Illinois-wetgever om een van de meest charismatische politieke redenaars van het land te worden om zich uit te spreken tegen de slavernij. Zijn opvattingen wekten de woede van zuidelijke slavenhoudende belangen op. Al vroeg in zijn carrière ontving Lincoln doodsbedreigingen van pro-slavernij zuiderlingen, en Mary Todd werd bestempeld als een verrader voor haar roots in het zuiden van Kentucky. Tijdens de burgeroorlog voelde ze een diep gevoel van vervreemding en tragedie; de meeste van haar mannelijke familieleden vochten aan de zijde van de Confederatie. Tot overmaat van ramp werd ze in kranten en sociale kringen vaak bekritiseerd vanwege wat werd gezien als een ongepaste invloed op de politieke benoemingen van haar man. Een verslaggever ging zo ver dat hij mevrouw Lincoln de schuld gaf voor het verslechteren van de gezondheid van de president, waardoor hij een mager kader en holle wangen kreeg. Die kenmerken werden waarschijnlijk veroorzaakt door een slopend verspillingssyndroom genaamd de ziekte van Marfan en de last van het besturen van een natie die met zichzelf in oorlog was.
Tijdens hun huwelijk keek een toegewijde Lincoln angstig toe terwijl zijn lieve vrouw ziektes en grillig gedrag ontwikkelde, waarschijnlijk in reactie op de dood van hun 11-jarige zoon Willie in 1862. Ze leed ook een hoofdletsel tijdens een rijtuigongeluk in 1863 en daarna klaagde over migraine. Biografen en wetenschappers hebben gesuggereerd dat ze leed aan ernstige depressie en angst. (Er wordt vermoed dat Lincoln ook aan een depressie leed.) Bovendien werd haar man na jaren van bedreigingen inderdaad op 14 april 1865 vermoord, terwijl ze naast hem zat in het Ford's Theater in Washington, DC Het is misschien niet verwonderlijk in het licht van de dood van haar zoon en echtgenoot ontwikkelde Mary Todd een spiritistische filosofie dat de levenden met doden konden communiceren.
Na de dood van Lincoln werd Mary Todd gedwongen om het Congres een verzoekschrift voor een weduwenpensioen in te dienen. De dood van een tweede zoon, Tad, gooide haar in de waanzin en werd in een psychiatrische inrichting geplaatst door haar zoon Robert. Na twee pogingen tot zelfmoord werd Mary Todd vrijgelaten in de hechtenis van haar zus Elizabeth. Ze woonde met Elizabeth in Springfield, Illinois (waar haar man en zoon werden begraven), tot haar dood in 1882 op 63-jarige leeftijd.
