Toekomstige president Andrew Jackson wordt in 1767 geboren in een achterland tussen Noord- en Zuid-Carolina aan Ierse immigrantenouders. Jackson was in wezen een wees, maar één lid van zijn familie werd gedood tijdens de Revolutionaire Oorlog die opgroeide uit bescheiden begin om een gevierde soldaat en een van de meest invloedrijke presidenten van het land te worden.
Jackson was een 13-jarige soldaat toen hij door de Britten werd gevangengenomen tijdens de Amerikaanse revolutie; hij is de enige voormalige krijgsgevangene die ooit president is geworden. Na de oorlog begon Jackson aan een indrukwekkende militaire en politieke carrière met stints als advocaat in Tennessee, plantage-eigenaar, afgevaardigde bij de Constitutionele Conventie van Tennessee, gerechtshof van het Hooggerechtshof van Tennessee, senator van Tennessee (tweemaal), zegevierend leider van de Slag om New Orleans tijdens de oorlog van 1812, en gouverneur van het grondgebied van Florida. Hij werd verslagen door John Quincy Adams in zijn eerste presidentiële campagne in 1823, maar keerde zich om en versloeg Adams vier jaar later.
Vanaf het begin van het land was politieke participatie grotendeels beperkt gebleven tot een elite-klasse van landeigenaren. De presidentiële erfenis van Jackson daarentegen, blijft in de uitdrukking Jacksonian Democracy het idee dat de Amerikaanse politiek de grotere participatie van de gewone man moet inhouden. Hij beloofde een einde te maken aan politieke corruptie, stelde federaal beleid voor om de macht van rijke elites te beperken en vergemakkelijkte de afwikkeling van de Amerikaanse grens. Nader onderzoek onthult echter dat Jackson ook een racist en een heethoofd was. Een zuiderling in slavenbezit, Jackson's agitatie voor uitgebreide stemrechten was alleen van toepassing op blanke mannen. Zijn vervolging van indianen en Mexicanen, zowel als militair leider als in zijn presidentiële beleid, waren lage punten in de Amerikaanse geschiedenis. Hoewel Jackson een hekel had aan machtsmisbruik, pleitte hij niettemin voor een sterke uitvoerende macht en pleitte hij voor beperking van de bevoegdheden van het Congres. Jackson werd zelfs bekritiseerd vanwege zijn eigen misbruik, inclusief zijn ijverige gebruik van het veto. Politieke cartoonisten portretten Jackson af als koning Andrew om zijn voorliefde voor het veto maken van congresrekeningen te illustreren.
Tijdgenoten beschreven Jackson als argumentatief, gevoelig voor fysiek geweld en geobsedeerd door duelleren om conflicten op te lossen. (Schattingen van het aantal duels waar Jackson mee bezig was, variëren van minimaal 5 tot ongeveer 100.) In 1806 duelleerde Jackson met een man met de naam Charles Dickinson over een argument dat voortkwam uit een weddenschap met paardenraces. Jackson ontving de eerste kogel van Dickinson in de borst naast zijn hart, legde zijn hand op de wond om de bloedstroom tegen te houden en bleef lang genoeg staan om zijn tegenstander te doden. Als president, toen een poging tot moord mislukte, sloeg Jackson de dader met zijn wandelstok. Jackson's veelzijdigheid leverde hem de bijnaam Old Hickory op.
Na twee opeenvolgende ambtstermijnen als president, trok Jackson zich terug in zijn landgoed Tennessee, The Hermitage, en stierf op 78-jarige leeftijd. Deze kleurrijke en controversiële president staat afgebeeld op de rekening van $ 20 en werd kort vereeuwigd op de zuidelijke rekening van $ 1.000.
