Beroemd als frontiersman, volksheld, congreslid en Alamo-verdediger, was Davy Crockett een van de meest gevierde en mythologische figuren in de Amerikaanse geschiedenis. De biografen van Crockett zeggen vaak dat er eigenlijk twee Crocketts waren: David, de frontman en het congreslid martelden in de Alamo, en Davy, de meer dan levensgrote volksheld wiens heldendaden werden verheerlijkt in verschillende boeken en een reeks almanakken.
De historische David Crockett werd geboren in 1786 in een pioniersfamilie die aan de rivier de Nolichucky in Oost-Tennessee woonde. De familie volgde de patronen van westerse nederzettingen en bewoog zich drie keer tegen de tijd dat David twaalf was. Later, als een jonge man met een eigen gezin, zette Crockett deze westelijke beweging voort totdat hij zich in het uiterste noordwesten van Tennessee vestigde. In 1813, na een bloedbad door Creek-krijgers van de bewoners van Fort Mims in het zuidwesten van Alabama, nam Crockett deel aan de Tennessee-militie. Hij nam deel aan een bloedbad van indianen in Tallussahatchee in het noorden van Alabama, maar keerde terug naar huis toen zijn dienstverband was afgelopen; hij was niet aanwezig bij de beslissende Slag bij Horseshoe Bend (27 maart 1814) toen de Kreken werden verslagen. Tijdens zijn tweede dienstverband, begonnen op 18 september 1814, sloot hij zich aan bij de strijdkrachten van Andrew Jackson in Pensacola; maar, opnieuw ontslagen, keerde hij naar huis terug en miste de Slag om New Orleans.
Wist je dat? In 1831 opende het toneelstuk "The Lion of the West" in New York City. Het stuk was een dun vermomd en zeer overdreven verslag van het leven van Crockett en hielp zijn legendarische leven in de publieke verbeelding te bevestigen.
Crockett was een natuurlijke leider. Hij ging van vrederechter naar twee termen in de wetgevende macht van Tennessee. Hij werd in 1827 en 1829 als democraat gekozen in het Congres. Toen brak hij met Jackson over een aantal kwesties en werd verslagen in 1831; in 1833 keerde hij terug naar het congres, dit keer als Whig. In 1835 werd hij opnieuw verslagen. Walgelijk wordt hij geciteerd: "Jullie kunnen allemaal naar de hel gaan en ik ga naar Texas." Waar of niet, hij verliet Tennessee in november 1835 en verscheen vervolgens in Oost-Texas, ogenschijnlijk op zoek naar land waarop bezinken. Controverse omringt zijn reden om naar de Alamo te gaan. Hij was er toen het werd aangevallen en stierf toen het viel.
David Crockett was duidelijk een uitstekende frontiersman, een succesvolle politicus in Tennessee en een kleurrijk congreslid, maar deze attributen alleen zouden hem geen blijvende bekendheid hebben opgeleverd. Zijn reputatie in het congres was niet goed: de meeste wetgeving waaraan hij de voorkeur gaf, kon niet slagen. Zelfs als verdediger van de Alamo had hij niet meer roem moeten aantrekken dan de andere gevallen helden.
Maar zijn grenstaal en lange verhalen trokken de aandacht van journalisten. Boeken over mijnlamp Crockett, de "ringstaart brul" uit Tennessee, verkocht goed. Beginnend met een pseudobiografie in 1833, gevolgd door zijn eigen autobiografie in 1834 (geschreven met behulp van Thomas Chilton), verscheen een overvloed aan Davy Crockett-boeken en almanakken in de komende twee decennia. Ze beweerden waargebeurde verhalen over te zijn David Crockett. Verteld in grenstaal en onthullend de wreedheid, onverdraagzaamheid en racisme van de grens, vertelden ze de groter-dan-het-leven avonturen van een grens-superman. De half-paard, half-alligator held, raakte met de brekende schildpad, die de Mississippi kon waden en de Ohio kon overslaan en zijn gewicht in wilde katten kon slaan werd een deel van de Amerikaanse folklore. Herontdekt door Hollywood in de jaren veertig en vijftig, en door televisie tot op de dag van vandaag, mijnlamp Crockett, zo niet David, lijkt verzekerd van onsterfelijkheid.
Dus, David Crockett's uitmuntende frontman, uitstekende jager, goede familieman, leider van mannen en integere politicus werden het toppunt van het ruwe, ongewassen, gevaarlijke westen van Jacksonian America. Bewegende beelden en televisie hebben hem nieuw leven ingeblazen als een frontier-superheld voor een publiek uit de twintigste eeuw. Hun weergave van hem als een moedige, patriottische, eerlijke en vriendelijke frontman kan dichter bij de werkelijkheid staan David Crockett dan de onverdraagzame, racistische en wrede mijnlamp Crockett afgebeeld in eerdere werken.
The Reader's Companion to American History. Eric Foner en John A. Garraty, redacteuren. Copyright © 1991 door Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. Alle rechten voorbehouden.
