Op zichzelf kan een man die een band verlaat in het midden van de jaren zestig, niet meer dan een historische voetnoot rechtvaardigen. Maar wat het vertrek van Eric Clapton uit de Yardbirds op 13 maart 1965 belangrijker maakt, is het lange en gecompliceerde spel van muzikale stoelen dat het in de wereld van de Britse bluesrock begon. Toen Clapton de Yardbirds verliet, deed hij meer dan alleen het verloop van zijn eigen carrière veranderen. Hij heeft ook een reeks gebeurtenissen in gang gezet die niet slechts één, maar twee andere gitaarreuzen door de Yardbirds zouden zien passeren op weg naar een belangrijke eigen toekomst. En door de verschillende groepen die ze later zouden vormen, beïnvloeden, meedoen en stoppen, zouden deze drie gitaarhelden, Eric Clapton, Jeff Beck en Jimmy Page, meer dan tien jaar rock en roll vormen.
Eric Clapton was pas 18 toen hij in 1963 bij de Yardbirds kwam, net nadat de groep de nieuwe Rolling Stones overnam als huisband bij de Crawdaddy Club in Londen. Zoals veel Engelse muzikanten van zijn generatie, was Clapton vooral geïnteresseerd in Amerikaanse blues, en hij was genoeg puristisch genoeg om de Yardbirds te verlaten toen ze van de blues naar experimentele pop afdreven met hun vroege hit 'For Your Love' uit 1965. Clapton aanbevolen als zijn vervanger zijn vriend Jimmy Page, vervolgens een enorm succesvolle sessiemuzikant, maar Page weigerde. Dat leidde ertoe dat de Yardbirds Jeff Beck inhuren, die tijdens de meest succesvolle en invloedrijke periode als leidende gitarist van de groep zou fungeren. In 1966, toen een van de oorspronkelijke leden van de Yardbirds stopte, stemde Jimmy Page er uiteindelijk mee in om zich bij de groep aan te sluiten, samen met Beck voor een korte periode met een dubbele gitaaraanval voordat Beck later datzelfde jaar werd ontslagen. Page zou de laatste hoofdgitarist voor de Yardbirds zijn, die in wezen uit elkaar ging in 1968.
