Arbeidsorganisator en socialistische leider Eugene V. Debs (1855-1926) begon zijn bekendheid te vergroten in de lodge Terre Haute van Indiana van de Brotherhood of Locomotive Firemen. Hij trad in de politiek als een Democratische Stadsklerk in 1879, en in 1885 werd hij verkozen tot de Indiana State Assembly met brede steun van de arbeiders en zakenlieden van Terre Haute. Debs organiseerde de American Railway Union, die in 1894 een aanval op de Pullman Company of Chicago voerde. Na het socialisme te hebben omarmd, werd hij de standaarddrager van de partij in vijf presidentsverkiezingen. Laat in zijn leven werd Debs veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf voor zijn verzet tegen de betrokkenheid van de Verenigde Staten bij de Eerste Wereldoorlog.
Debs groeide op in het kleine Midwesten van de stad Terre Haute, Indiana, waar zijn ouders, Elzasser immigranten, een supermarkt exploiteerden. In 1875 werd hij gekozen tot secretaris van de lodge van Terre Haute van de Brotherhood of Locomotive Firemen. Zijn intelligentie en toewijding, gekoppeld aan zijn conservatieve kijk (hij pleitte tegen deelname aan de landelijke spoorwegstakingen van 1877), trok de aandacht van de leiders van de broederschap. In 1881 was hij de nationale secretaris van de broederschap, in toenemende mate de woordvoerder van arbeidskwesties en de meest onvermoeibare organisator. Tegelijkertijd ging Debs de politiek in als een Democratische kandidaat voor stadsbediende in 1879. Eerst verkozen boven Republikeinse en Greenback-Labour partijkandidaten, werd Debs overweldigend herkozen in 1881. Vier jaar later werd hij verkozen tot de Indiana State Assembly met brede steun van de afdelingen van arbeiders en zakenmensen van Terre Haute.
Tijdens de jaren 1880 begonnen Debs 'ideeën te veranderen. Aanvankelijk een fervent voorstander van de organisatie van arbeiders door hun afzonderlijke ambachten, verzette hij zich tegen de industriële organisatie die impliciet deel uitmaakte van de inspanningen van de Ridders van de Arbeid en beval zijn leden om zich te melden tijdens de staking van de Ridders in 1885 tegen de zuidwestelijke spoorwegen. Maar zijn jarenlange betrokkenheid (1888-1889) bij de staking tegen Chicago, Burlington en Quincy Railroad veranderde deze opvattingen. Hij dacht nu dat ambachtelijke organisaties verdeeld waren, een belemmering voor de inspanningen van werkende mensen om eerlijke lonen en arbeidsomstandigheden te waarborgen. En geconcentreerde bedrijfsmacht, voerde hij aan, had een slopend effect op de politieke rechten en economische kansen van de meerderheid van de Amerikanen. Tegen 1893 had hij zijn functie als secretaris van de broederschap neergelegd en was hij begonnen met het organiseren van een industriële unie van spoorwegarbeiders, de American Railway Union (aru).
De staking van de aru in 1894 tegen de Pullman Company uit Chicago betekende een tweede keerpunt in het denken van Debs. De verenigde macht van het spoorwegmanagement die nauw samenwerkt met de federale autoriteiten brak de staking. Federale troepen bezetten Chicago, federale bevelen beletten communicatie tussen aru locals, en federale rechters veroordeelden Debs en andere activisten tot gevangenisstraffen. Debs ontstonden uit deze ervaring met twee overtuigingen. Hij betwijfelde het ultieme vermogen van vakbonden om de economische macht van het kapitaal succesvol te bestrijden en beschouwde het socialisme na de verkiezingen van 1896 als het antwoord op de problemen van de werkende mensen.
Tussen 1900 en 1920 was Debs de standaarddrager van de socialistische partij bij vijf presidentsverkiezingen. In 1912 ontving hij in een vierzijdige race met Woodrow Wilson, Theodore Roosevelt en William Howard Taft 6 procent van de stemmen - zijn hoogste totaal ooit. Tussen de campagnes door was Debs een onvermoeibare spreker en organisator van de partij, en hij reisde door de natie om arbeiders te verdedigen in hun stakingen en industriële conflicten. Hoewel veel werknemers enthousiast de visie van Debs hebben toegejuicht, hebben relatief weinigen zijn politieke programma onderschreven. Hij voerde zijn laatste campagne voor president als gevangene 9653 in de federale gevangenis van Atlanta uit terwijl hij tien jaar diende voor zijn verzet tegen de Eerste Wereldoorlog. Hij ontving bijna een miljoen stemmen. Terwijl de Amerikaanse socialistische partij gefragmenteerd raakte in de nasleep van de bolsjewistische revolutie, bleef Debs bij de partij die hij zoveel jaren had geleid. Bij zijn dood werd hij begraven in Terre Haute, zijn huis gedurende zijn hele leven.
The Reader's Companion to American History. Eric Foner en John A. Garraty, redacteuren. Copyright © 1991 door Houghton Mifflin Harcourt Publishing Company. Alle rechten voorbehouden.
