Florence Harding (1860-1924) was een Amerikaanse first lady (1921-23) en de echtgenote van Warren G. Harding, 29e president van de Verenigde Staten. Energiek, eigenzinnig en populair, ze was een belangrijke invloed op de zakelijke en politieke carrière van haar man.
Florence Mabel Kling had een opvallend andere stamboom dan veel van de vrouwen die haar in het Witte Huis waren voorgegaan. Het eerste kind van zelfgemaakte ondernemer Amos Kling in Marion, Ohio, verwierf ze zakelijke vaardigheden als boekhouding en boekhouding terwijl ze hielp in de hardware store van haar vader. Atletisch en sterk, ze was bedreven in het omgaan met paarden en reed met haar naar de afgelegen eigendommen van de familie om huur te innen. Florence leerde ook meer traditionele huishoudelijke vaardigheden en werd als piano getalenteerd genoeg geacht om als tiener naar het Cincinnati Conservatory of Music te gaan.
Florence vertrok op 19-jarige leeftijd met vriend Henry Atherton DeWolfe, met wie ze haar enige kind kreeg. Na hun scheiding gaf ze de voogdij over haar jonge zoon aan haar vader en ondersteunde ze zichzelf door piano te onderwijzen, met de jongere zus van Harding onder haar studenten. Toen was de eigenaar van een Ohio-krant, The Marion Star, de toekomstige president populair bij lokale vrouwen vanwege zijn onstuimige uiterlijk, en het oudere, eigenzinnige Florence veroverde zijn fantasie. Amos Kling verzette zich echter tegen de politiek van Harding en hij weigerde na zijn huwelijk op 8 juli 1891 enkele jaren met zijn dochter en schoonzoon te spreken.
De training van Florence voedde het financiële en persoonlijke succes van de Hardings na hun huwelijk. Ze nam het bedrijf over als manager van The Star, kocht nieuwe apparatuur, richtte een circulatieafdeling op en meldde zich aan voor een draaddienst. Ze ging ook akkoord met redactionele beslissingen en nam Jane Dixon in dienst, de eerste vrouwelijke verslaggever in Ohio. Haar managementvaardigheden vertaalden zich goed in de politieke arena, terwijl ze toezicht hield op de financiën en sociale agenda van haar man door zijn opkomst van de senator van de staat Ohio tot luitenant-gouverneur naar de senator van de VS in de vroege jaren 1900.
Florence bleef aanzienlijke invloed op haar echtgenoot uitoefenen nadat hij tot president was gekozen. Als first lady steunde Florence fervent de zorg voor gewonde WOI-veteranen en een humane behandeling voor dieren, evenals de oprichting van de eerste federale gevangenis voor vrouwen. Gecrediteerd met het uitvinden van het Witte Huis “foto op”, omarmde ze ook de popcultuurontwikkelingen van haar tijd door acteurs uit te nodigen voor het Witte Huis en films te vertonen. Ze drong met succes aan op de regeringsbenoemingen van Charles Forbes, Albert Fall (beide later betrokken bij het Teapot Dome-schandaal) en haar persoonlijke arts Charles Sawyer (die later sterk werd bekritiseerd voor medische behandeling die mogelijk heeft bijgedragen aan de dood van president Harding).
Na de dood van haar man door wat in augustus 1923 als voedselvergiftiging werd beschouwd, nam Florence de merkwaardige beslissing om een autopsie af te wijzen. Zes jaar na haar overlijden publiceerde voormalig FBI-agent Gaston Means 'The Strange Death of President Harding', waarin werd beweerd dat de eerste dame haar man had vergiftigd. Hoewel die theorie werd ontkracht met bewijs dat suggereerde dat een hartaanval de moordenaar was, beschadigde het geheim rond zijn dood, in combinatie met onthullingen van zijn talloze zaken en bestuursschandalen, de reputatie van alle betrokkenen. Als zodanig, ondanks het werk van Florence namens veteranen en haar progressieve standpunten, doet ze het vaak slecht in moderne peilingen die de populariteit en prestaties van eerste dames rangschikken.
Krijg toegang tot honderden uren historische video, zonder reclame, met HISTORY Vault. Begin vandaag met uw gratis proefperiode.
