Inhoud

• Vroege jaren
• Een stijgende figuur in de Amerikaanse revolutie
• Diplomatieke missies naar Europa
• De president staat voor spanningen in het buitenland
• Een onvermoeibare schrijver
• FOTOGALERIJEN
• John Adams

John Adams (1735-1826) was een leider van de Amerikaanse revolutie en diende als de tweede Amerikaanse president van 1797 tot 1801. De in Massachusetts geboren, door Harvard opgeleide Adams begon zijn carrière als advocaat. Adams, intelligent, patriottisch, eigenwijs en bot, werd een criticus van het Britse gezag in koloniaal Amerika en beschouwde de Britse heffing van hoge belastingen en tarieven als een middel van onderdrukking. In de jaren 1770 was hij afgevaardigde van het Continentale Congres. In de jaren 1780 diende Adams als diplomaat in Europa en hielp hij bij het onderhandelen over het Verdrag van Parijs (1783), dat de Amerikaanse Revolutionaire Oorlog (1775-83) officieel beëindigde. Van 1789 tot 1797 was Adams de eerste vice-president van Amerika. Hij diende vervolgens een termijn als tweede president van de natie. Hij werd voor een andere termijn verslagen door Thomas Jefferson (1743-1826).

Vroege jaren

John Adams, geboren op 30 oktober 1735 in Braintree (het huidige Quincy), Massachusetts, was de oudste van de drie zonen van John en Susanna Boylston Adams. De oudere Adams was een boer en schoenmaker die ook diende als congregationalistisch diaken en ambtenaar in de lokale overheid.

Wist je dat? In november 1800 werd John Adams de eerste president die in het Witte Huis verbleef. De bouw van het presidentiële huis, ontworpen door de in Ierland geboren architect James Hoban, begon in 1792. President Theodore Roosevelt (1858-1919) noemde het officieel het Witte Huis in 1901.

Adams, een sterke student, studeerde in 1755 af aan het Harvard College. Daarna gaf hij enkele jaren les en studeerde rechten bij een advocaat in Worcester, Massachusetts. Adams begon zijn carrière in de rechten in 1758 en werd uiteindelijk een van de meest prominente advocaten van Boston.

In 1764 trouwde hij met Abigail Smith (1744-1818), een dochters dochter uit Weymouth, Massachusetts, met wie hij zes kinderen kreeg. Abigail Adams zou de vertrouwde vertrouweling van haar man blijken te zijn. Goed gelezen en bezeten van haar eigen intellectuele gaven, correspondeerde ze regelmatig met Adams, vooral wanneer hij lange tijd in Europa was. Overlevende brieven laten zien dat ze een pragmatisch denker en invloedrijk is in de carrière van haar man.

Een stijgende figuur in de Amerikaanse revolutie

In de jaren 1760 begon Adams de autoriteit van Groot-Brittannië in koloniaal Amerika uit te dagen. Hij ging de Britse heffing van hoge belastingen en tarieven beschouwen als een middel van onderdrukking, en hij geloofde niet langer dat de regering in Engeland het belang van de kolonisten voor ogen had. Hij was een criticus van de Stamp Act van 1765, waarin de Britten een belasting heffen op juridische documenten, kranten en speelkaarten in de Noord-Amerikaanse koloniën. Adams sprak zich ook uit tegen de Townshend Acts van 1767, die tarieven op goederen zoals papier, glas en thee legde die in Amerika werden geïmporteerd.

Ondanks zijn bezwaar tegen wat hij dacht dat oneerlijke belastingheffing door de Britten was, vertegenwoordigde Adams, een principiële man, de Britse soldaten die beschuldigd werden van moord in het bloedbad van Boston in maart 1770. Adams wilde ervoor zorgen dat de soldaten die beschuldigd werden van het schieten op een onhandelbare menigte burgers in Boston en het vermoorden van vijf mensen krijgen een eerlijk proces.

In 1774 woonde Adams het eerste continentale congres in Philadelphia bij als afgevaardigde van Massachusetts. (Het Continentale Congres diende als de regering van de 13 Amerikaanse koloniën en later de Verenigde Staten, van 1774 tot 1789.) In 1775 nomineerde Adams George Washington (1732-99) als afgevaardigde voor het Tweede Continentale Congres (1732-99) als commandant van de koloniale krachten in de Amerikaanse Revolutionaire Oorlog (1775-83), die net was begonnen. Als congresafgevaardigde zou Adams later Thomas Jefferson voordragen om de Onafhankelijkheidsverklaring op te stellen.

Diplomatieke missies naar Europa

In 1778 werd Adams naar Parijs, Frankrijk, gestuurd om hulp te krijgen voor de oorzaak van de kolonisten. Het volgende jaar keerde hij terug naar Amerika en werkte als de belangrijkste framer van de Massachusetts Constitution ('s werelds oudste nog bestaande geschreven grondwet). Aan het begin van de jaren 1780 was Adams weer in Europa, waar hij diplomatiek diende. In 1783 hielp hij, samen met John Jay (1745-1829) en Benjamin Franklin (1706-90), onderhandelen over het Verdrag van Parijs, dat de vijandelijkheden tussen Amerika en Groot-Brittannië officieel beëindigde. Franklin was sinds 1776 de Amerikaanse minister van Frankrijk en hoewel Adams vaak het gevoel had dat hij harder werkte dan Franklin, was het de charme van de oudere man die diplomatieke deuren opende voor zijn bottere, meer strijdlustige collega.

Adams bleef na de oorlog in Europa en diende als de eerste ambassadeur van de Verenigde Staten in Groot-Brittannië, van 1785 tot 1788. Na zijn terugkeer in Amerika nam hij deel aan de Constitutionele Conventie die Washington voorstelde om te dienen als de eerste president van de natie. Adams lobbyde voor het vice-presidentschap en won. (Bij vroege verkiezingen werden de president en vice-president afzonderlijk gekozen.)

Hoewel Washington en Adams veel politieke opvattingen deelden, leek de rol van de vice-president voornamelijk ceremonieel en bracht Adams de volgende acht jaar, van 1789 tot 1797, gefrustreerd door. Adams merkte ooit op: "Mijn land heeft in zijn wijsheid het meest onbeduidende ambt bedacht dat de uitvinding van de mens ooit heeft bedacht of zijn verbeelding bedacht." Toen Washington met pensioen ging in 1796, rende Adams voor het presidentschap en won Thomas Jefferson, die werd onderdirecteur.

De president staat voor spanningen in het buitenland

Adams trad aan in maart 1797 en zijn presidentschap werd snel overgenomen door buitenlandse zaken. Groot-Brittannië en Frankrijk voerden oorlog, wat de Amerikaanse handel rechtstreeks beïnvloedde. Tijdens zijn ambtstermijn was het Washington gelukt de neutraliteit te handhaven, maar de spanningen liepen op tegen de tijd dat Adams president werd. In 1797 stuurde hij een delegatie naar Frankrijk om te onderhandelen over een verdrag, maar de Fransen weigerden de afgevaardigden te ontmoeten, en de Franse minister van Buitenlandse Zaken, Charles Maurice de Talleyrand-Perigord (1754-1838), eiste een grote steekpenning. Adams weigerde op deze voorwaarden met de Fransen om te gaan en het omkopingsschandaal, dat bekend werd als de XYZ-affaire, heeft de populariteit van Adams enorm vergroot. Een niet-verklaarde zeeoorlog brak uit tussen de VS en Frankrijk in 1798 en duurde tot 1800, toen een vredesverdrag werd ondertekend.

Adams verspilde zijn populariteit door de Alien and Sedition Acts in 1798 te ondertekenen. Ogenschijnlijk geschreven om de Amerikaanse belangen te beschermen, gaven de wetten de overheid brede bevoegdheden om 'vijandige' vreemdelingen te deporteren en iedereen te arresteren die het niet eens was met de regering. Jefferson en zijn bondgenoten, die zichzelf de Democratisch-Republikeinen noemden, vielen deze wetten aan en verklaarden ze ongrondwettelijk. Veel Amerikanen, die een onderdrukkende regering hadden afgelegd, vreesden dat hun nieuwe regering soortgelijke tactieken zou gebruiken. Hoewel de wetten nooit werden misbruikt en in feite een vervaldatum hadden, deden ze Adams pijn en hielpen hem de verkiezingen in 1800.

Een onvermoeibare schrijver

Na zijn presidentschap had Adams een lang en productief pensioen. Hij en zijn vrouw woonden in Quincy, Massachusetts, en de voormalige president bracht de volgende kwart eeuw kolommen, boeken en brieven door. In 1812 werd hij aangemoedigd om brieven uit te wisselen met zijn oude rivaal Thomas Jefferson, en hun omvangrijke correspondentie duurde de rest van hun leven.

Abigail Adams stierf in 1818 maar John Adams leefde lang genoeg om zijn zoon John Quincy Adams (1767-1848) de zesde president van Amerika te zien worden in 1824. Op dat moment behoorden de oudere Adams en Jefferson tot de laatste levende ondertekenaars van de Onafhankelijkheidsverklaring. . Op 4 juli 1826 (het 50-jarig jubileum van de Verklaring) uitten de 90-jarige Adams zijn laatste woorden: "Thomas Jefferson overleeft nog steeds." Hij stierf later die dag. Wat hij niet wist, was dat eerder die ochtend ook Jefferson was overleden.

Krijg toegang tot honderden uren historische video, zonder reclame, met HISTORY Vault. Begin vandaag met uw gratis proefperiode.

FOTOGALERIJEN

John Adams