Het was tijdens hun samenwerking op 1983 'Say Say Say' dat voormalige Beatle Paul McCartney zou hebben gezegd dat hij King of Pop Michael Jackson had geadviseerd om een deel van zijn enorme rijkdom in muziekpublicatie te investeren. Het was een goed financieel advies dat McCartney mogelijk spijt kreeg van het geven op 14 augustus 1985, toen Michael Jackson de publicatierechten voor de overgrote meerderheid van de catalogus van de Beatles kocht voor $ 47 miljoen, en McCartney zelf overtrof.
Om de goede zakelijke redenering achter Jackson's beweging om controle over de publicatierechten voor sommige 251 Beatles-composities te nemen te begrijpen, moet men eerst een aantal elementaire economie van de muziekindustrie begrijpen: elke keer dat een auteursrechtelijk beschermde opname wordt geëxploiteerd voor commerciële doeleinden 'gebruikt in een film of televisiecommercial, bijvoorbeeld de partij die die opname gebruikt, moet licentiekosten betalen. Een deel van die vergoeding zal worden uitbetaald aan het platenlabel dat de opname heeft uitgegeven, en het platenlabel zal op zijn beurt een deel van zijn aandeel aan de uitvoerder betalen. Los daarvan is een deel van de licentievergoeding verschuldigd aan de schrijver van het betreffende nummer. Songwriters, zelfs degenen die ook artiesten zijn, sluiten overeenkomsten met professionele muziekuitgeverijen om de verzameling van hun royalty's voor songwriting te beheren. In een typisch arrangement kan een uitgever 50 procent van de royalty's van een songwriter nemen in ruil voor het omgaan met collecties en voor het actief promoten van het commerciële gebruik van zijn nummers.
John Lennon en Paul McCartney, de primaire songwriters van de Beatles, deden iets ingewikkelder. De publicatieovereenkomst die ze ondertekenden, was met een bedrijf waarvan ze ook mede-eigenaar waren. Dat bedrijf, Northern Songs, Ltd. genaamd, werd in 1964 uitdrukkelijk opgericht om inkomsten te genereren uit de groeiende catalogus van Lennon-McCartney-composities. Op deze manier verdiende Lennon en McCartney bij elke verkoop of ander commercieel gebruik van het nummer 'Gisteren' een royalty voor songwriting die ze splitsten met Northern Songs. En een deel van het aandeel van Northern Songs zou dan terugkeren naar Lennon en McCartney als gedeeltelijke eigenaren van het bedrijf.
In 1969 voltooide het Britse bedrijf Associated TeleVision een rommelige en omstreden overname van Northern Songs, wat op zijn beurt ertoe leidde dat Lennon en McCartney hun contract voor toekomstige composities stopzetten en hun eigen aandelen in het bedrijf verkochten. Meer dan vijftien jaar later, in 1985, toen ATV zich voorbereidde om zijn hele publicatiecatalogus te verkopen, verwachtte Paul McCartney het zelf te kopen, alleen te worden tegengewerkt door Michael Jackson, die toen op het hoogtepunt van zijn financiële macht stond.
In de jaren daarna stond die catalogus Jackson toe om solvabel te blijven door te dienen als onderpand voor verschillende enorme persoonlijke leningen die zijn extravagante levensstijl financierden door jaren van lage inkomsten en juridische moeilijkheden. In 2019 gaf Jackson zijn resterende interesse in de catalogus echter op aan Sony, een van zijn primaire schuldeisers. Na zijn dood nam Sony de volledige controle over de catalogus.
LEES MEER: Hoe Michael Jackson de publicatierechten op de songcatalogus van de Beatles heeft gekocht
