Inhoud

• Frankrijk en de oprichting van New Orleans
• New Orleans onder Spaanse heerschappij en de aankoop van Louisiana
• New Orleans in de 19e eeuw
• New Orleans in de 20e eeuw
• New Orleans en orkaan Katrina

New Orleans, gelegen aan een bocht van de rivier de Mississippi, 100 km van de monding, is sinds het begin van de 18e eeuw de belangrijkste stad van Louisiana en de drukste noordelijke haven van de Golf van Mexico. Opgericht door de Fransen, 40 jaar geregeerd door de Spanjaarden en gekocht door de Verenigde Staten in de Louisiana Purchase in 1803, staat New Orleans bekend om zijn aparte Creoolse cultuur en levendige geschiedenis. Aanzienlijke veldslagen van de oorlog van 1812 en de burgeroorlog werden uitgevochten over de stad. In zijn laatste honderd jaar waren de belangrijkste worstelingen van New Orleans sociale (armoede, rassenstrijd) en natuurlijke (orkanen, overstromingen en langzaam zinkend land).

Frankrijk en de oprichting van New Orleans

De eerste bekende inwoners van de regio New Orleans waren de indianen uit de Woodland- en Mississippiaanse cultuur. De expedities van De Soto (1542) en La Salle (1682) trokken door het gebied, maar er waren weinig permanente blanke kolonisten vóór 1718, toen de gouverneur van Frans Louisiana, Jean-Baptiste Le Moyne, Sieur de Bienville, de stad stichtte Nouvelle-Orléans op de eerste halve maan van hoge grond boven de mond van de Mississippi. In 1722 bracht hij de hoofdstad van Louisiana over van Biloxi. In hetzelfde jaar verwoestte een orkaan het grootste deel van de nieuwe stad, die werd herbouwd in het rasterpatroon van de Franse wijk van vandaag.

Wist je dat? De carnavaltradities van New Orleans hebben eeuwenoude wortels in het Franse en Spaanse katholicisme, evenals Afrikaanse en Indiaanse tradities. De oudste krewes (sociale clubs) die de vele Mardi Gras-parades en -ballen herbergen, werden vóór 1860 gevormd.

New Orleans onder Spaanse heerschappij en de aankoop van Louisiana

In 1762 en 1763 ondertekende Frankrijk verdragen die Louisiana aan Spanje cedeerden. New Orleans was 40 jaar lang een Spaanse stad, die zwaar handelde met Cuba en Mexico en de Spaanse raciale regels aannam die een klasse van vrije mensen van kleur toestonden. De stad werd verwoest door branden in 1788 en 1794 en herbouwd in baksteen met gebouwen en een kathedraal die nog steeds overeind staan.

In 1803 keerde Louisiana terug naar de Fransen, die het 20 dagen later in de Louisiana Purchase aan de Verenigde Staten verkochten. De laatste slag om de oorlog van 1812 werd uitgevochten ter verdediging van New Orleans; Kolonel Andrew Jackson leidde een coalitie van piraten, vrije zwarten en Tennessee Volunteers om een ​​Britse strijdmacht buiten de stad te verslaan.

New Orleans in de 19e eeuw

In de eerste helft van de 19e eeuw werd New Orleans de rijkste en op twee na grootste stad van de Verenigde Staten. De haven vervoerde de producten van een groot deel van het binnenland van de natie naar het Caribisch gebied, Zuid-Amerika en Europa. Duizenden slaven werden verkocht op zijn markten, maar de gratis zwarte gemeenschap bloeide. Tot 1830 sprak de meerderheid van de inwoners nog steeds Frans.

Aan het begin van de burgeroorlog was New Orleans de grootste stad in de Confederatie, maar het duurde slechts een jaar voordat de troepen van de Unie, nadat ze de stroomafwaartse verdedigingen hadden veroverd, de stad ongestemd hadden ingenomen. Tijdens het tijdperk van de wederopbouw werd het ras een krachtige politieke macht, omdat geëmancipeerde slaven en vrije mensen in kleur in het politieke proces werden gebracht en, met de opkomst van de White League en de Ku Klux Klan in de jaren 1870, eruit werden gedwongen. Hoewel de opkomst van spoorwegen de scheepvaart op de Mississippi minder essentieel maakte dan het was geweest, bleef New Orleans een krachtige en invloedrijke haven.

New Orleans in de 20e eeuw

Tegen 1900 waren de trams van de stad geëlektrificeerd en werd de jazz in New Orleans geboren in zijn clubs en danshallen. De stad groeide. Nieuwe pomptechnologie zorgde voor de ambitieuze drooglegging van het laaggelegen moerasland gelegen tussen de rivieroever van de stad en het meer van Pontchartrain. Door nieuwe dijken en afwateringskanalen konden veel bewoners onder zeeniveau leven. Orkanen in 1909, 1915, 1947 en 1965 hebben de stad beschadigd, maar nooit catastrofaal.

Na de Tweede Wereldoorlog trokken suburbanisatie en conflicten over schoolintegratie veel blanke inwoners de stad uit, waardoor een kern achterbleef die in toenemende mate Afrikaans-Amerikaans en verarmd was. Ondanks deze sociale veranderingen groeide de stad als een toeristische attractie, met honderdduizenden jaarlijkse bezoekers aangetrokken door zijn Mardi Gras-festiviteiten en de cultuur die toneelschrijver Tennessee Williams, trompettist Louis Armstrong en chef-kok Jean Galatoire had geïnspireerd.

New Orleans en orkaan Katrina