Tijdens de bloedige strijd om Iwo Jima, nemen Amerikaanse mariniers van het 3rd Platoon, E Company, 2nd Battalion, 28th Regiment of the 5th Division de top van Mount Suribachi, de hoogste piek en meest strategische positie van het eiland, en brengen de Amerikaanse vlag omhoog. Mariene fotograaf Louis Lowery was bij hen en nam het evenement op. Amerikanen die vochten om de hellingen van Suribachi te beheersen, juichten het heffen van de vlag toe, en enkele uren later gingen meer mariniers met een grotere vlag naar de top. Joe Rosenthal, een fotograaf bij de Associated Press, ontmoette hen onderweg en registreerde het heffen van de tweede vlag samen met een Marine-fotograaf en een filmcamera.
Rosenthal nam drie foto's bovenop Suribachi. De eerste, waarin vijf mariniers en één marine-corpsman worstelden om de zware vlaggenmast te hijsen, werd de meest gereproduceerde foto in de geschiedenis en won hem een Pulitzer-prijs. De bijbehorende filmbeelden bevestigen het feit dat de foto niet werd geposeerd. Van de andere twee foto's was de tweede vergelijkbaar met de eerste, maar minder van invloed, en de derde was een groepsfoto van 18 mariniers die lachten en zwaaiden voor de camera. Veel van deze mannen, waaronder drie van de zes mariniers die de vlag op de beroemde Rosenthal-foto hieven, werden gedood vóór het einde van de strijd om Iwo Jima eind maart.
In het begin van 1945 probeerde het Amerikaanse militaire commando controle te krijgen over het eiland Iwo Jima voorafgaand aan de geprojecteerde luchtcampagne tegen de Japanse thuiseilanden. Iwo Jima, een klein vulkanisch eiland in de Stille Oceaan ongeveer 700 mijl ten zuidoosten van Japan, zou een basis worden voor jachtvliegtuigen en een noodlandingsplaats voor bommenwerpers. Op 19 februari 1945, na drie dagen van zwaar marine- en luchtbombardement, stormde de eerste golf Amerikaanse mariniers op de onherbergzame kusten van Iwo Jima.
Het Japanse garnizoen op het eiland telde 22.000 zwaar verankerde mannen. Hun commandant, generaal Tadamichi Kuribayashi, verwachtte al maanden een geallieerde invasie en gebruikte de tijd verstandig om een ingewikkeld en dodelijk systeem van ondergrondse tunnels, vestingwerken en artillerie te bouwen die het aanvankelijke geallieerde bombardement weerstond. Tegen de avond van de eerste dag slaagden 30.000 Amerikaanse mariniers onder bevel van generaal Holland Smith er ondanks de onophoudelijke mortierbrand in om een solide strandhoofd te vestigen.
Gedurende de volgende paar dagen schoten de mariniers centimeter voor centimeter onder zwaar vuur van Japanse artillerie en leden ze suïcidale beschuldigingen van de Japanse infanterie. Veel van de Japanse verdedigers werden nooit gezien en bleven onderaardse artillerie bemannen totdat ze uit elkaar werden geblazen door een granaat of raket, of verbrand door een vlammenwerper.
Terwijl Japanse kamikaze-vliegers tegen de geallieerde marinevloot rond Iwo Jima botsten, zetten de mariniers op het eiland hun bloedige opmars over het eiland voort en reageerden ze met opmerkelijk uithoudingsvermogen op de dodelijke verdediging van Kuribayashi. Op 23 februari werd de top van de 550 meter hoge berg Suribachi genomen en de volgende dag werden de hellingen van de uitgestorven vulkaan beveiligd.
Tegen 3 maart hadden Amerikaanse troepen alle drie de vliegvelden op het eiland onder controle en op 26 maart werden de laatste Japanse verdedigers op Iwo Jima weggevaagd. Slechts 200 van de oorspronkelijke 22.000 Japanse verdedigers werden levend gevangen. Meer dan 6.000 Amerikanen stierven met Iwo Jima, en ongeveer 17.000 raakten gewond.
