In Polen komt er een einde aan de opstand in het getto van Warschau, terwijl nazi-soldaten de controle krijgen over het Joodse getto van Warschau, de laatst overgebleven synagoge opblazen en de massale deportatie van de resterende bewoners van het getto naar het vernietigingskamp Treblinka beginnen.
Kort nadat de Duitse bezetting van Polen begon, dwongen de nazi's de joodse burgers van de stad in een 'getto' omringd door prikkeldraad en gewapende SS-bewakers. Het getto van Warschau had een oppervlakte van slechts 840 hectare, maar had al snel bijna 500.000 Joden in betreurenswaardige omstandigheden. Ziekte en uithongering doodden elke maand duizenden, en vanaf juli 1942 werden 6.000 joden per dag overgebracht naar het concentratiekamp Treblinka. Hoewel de nazi's de overgebleven Joden verzekerden dat hun familieleden en vrienden naar werkkampen werden gestuurd, werd het getto al snel bekend dat deportatie naar het kamp uitroeiing betekende. Een ondergrondse verzetsgroep werd opgericht in het getto 'de Joodse Gevechtsorganisatie (ZOB)' en beperkte wapens werden tegen hoge kosten verworven.
Op 18 januari 1943, toen de nazi's het getto binnengingen om een groep voor te bereiden op overplaatsing, liepen een ZOB-eenheid hen in een hinderlaag. Het vechten duurde enkele dagen en een aantal Duitse soldaten werden gedood voordat ze zich terugtrokken. Op 19 april kondigde nazi-leider Heinrich Himmler aan dat het getto ter ere van Hitlers verjaardag de volgende dag zou worden opgeruimd, en meer dan 1.000 SS-soldaten betraden de grenzen met tanks en zware artillerie. Hoewel veel van de 60.000 Joodse bewoners van het getto probeerden zich te verbergen in geheime bunkers, ontmoetten meer dan 1.000 ZOB-leden de Duitsers met geweervuur en zelfgemaakte bommen. Onder matige slachtoffers trokken de Duitsers zich aanvankelijk terug, maar kwamen al snel terug, en op 24 april lanceerden ze een totale aanval op de Joden in Warschau. Duizenden werden afgeslacht terwijl de Duitsers systematisch door het getto trokken en gebouwen één voor één opblazen. De ZOB ging naar de riolen om het gevecht voort te zetten, maar op 8 mei viel hun commandobunker voor de Duitsers en hun resistente leiders pleegden zelfmoord. Tegen 16 mei stond het getto stevig onder controle van de nazi's en begon de massale deportatie van de laatste Warschau-joden naar Treblinka.
Tijdens de opstand werden ongeveer 300 honderd Duitse soldaten gedood aan de duizenden Warschau-joden die omkwamen. Vrijwel alle voormalige getto-inwoners die overleefden om Treblinka te bereiken, waren dood aan het einde van de oorlog.
