Op deze dag in 1940 verslaan de Chicago Bears de Washington Redskins in het National Football League (NFL) kampioenschap met een score van 73-0, de grootste marge van nederlaag in de NFL-geschiedenis. The Bears, gecoacht door George Halas, brachten een 6-2 record naar hun reguliere seizoenvergadering met de Redskins in Washington op 17 november 1940. Nadat Chicago 3-7 verloor, vertelde de Redskins-eigenaar, George Preston Marshall, verslaggevers dat Halas en zijn team waren "quitters" en "cry babies". Halas gebruikte de woorden van Marshall om zijn spelers te galvaniseren, en de Bears scoorden 78 punten in hun volgende twee wedstrijden om een ​​confrontatie met de Redskins op te zetten in het kampioenschap van de competitie op 8 december, ook in Washington.

Minder dan een minuut in het spel renden de Bears die Bill Osmanski terugliepen 68 meter om de eerste touchdown te scoren. Nadat de Redskins ternauwernood een kans misten om de wedstrijd te binden, klommen de Bears vast en begonnen te domineren, het veld verlaten tijdens de rust met een 28-0 voorsprong. Het werd alleen maar erger voor de Roodhuiden, en tegen het einde van de tweede helft vroegen ambtenaren Halas om zijn team niet te laten trappen voor extra punten, omdat het voetbal bijna op was nadat er te veel op de tribunes was geschopt.

De Bears volgden hun geschiedenis om te winnen met nog twee opeenvolgende kampioenschappen, waaronder een wedstrijd tegen de New York Giants in Wrigley Field in Chicago, slechts twee weken na de Japanse aanval op Pearl Harbor. Veel grote voetbalspelers werden vervolgens opgesteld in de Tweede Wereldoorlog, en Halas zelf zou in 1942 vertrekken voor een dienstplicht in de Stille Oceaan. In 1946, na het einde van de oorlog, keerden Halas en een aantal voormalige spelers terug naar het team en de Bears wonnen hun vierde NFL-kampioenschap in zeven jaar.