De krijger Victorio, een van de grootste militaire strategen aller tijden, sterft deze dag, in 1880, in het Tres Castillos-gebergte ten zuiden van El Paso, Texas.
Victorio werd rond 1809 geboren in New Mexico en groeide op tijdens een periode van intense vijandigheid tussen de inheemse Apache-indianen in het zuidwesten en de indringende Mexicaanse en Amerikaanse kolonisten. Vastbesloten om het verlies van zijn vaderland te weerstaan, begon Victorio zijn kleine groep krijgers te leiden in een lange reeks verwoestende aanvallen op Mexicaanse en Amerikaanse kolonisten en hun gemeenschappen in de jaren 1850.
Na meer dan tien jaar de inspanningen van de Mexicaanse en Amerikaanse legers om hem te vangen te ontwijken, slaagde het Amerikaanse leger erin Victorio te overtuigen om hervestiging van zijn volk op een onherbergzaam stuk zonovergoten land in de buurt van San Carlos, Arizona, in 1869 te aanvaarden. Maar met zomertemperaturen tot 110 graden op het San Carlos-reservaat (een gebied dat ook bekend staat als Hell's Forty Acres) en landbouw bijna onmogelijk, besloot Victorio dat het nieuwe reservaat onaanvaardbaar was en zijn volgelingen naar meer aangename gronden in Ojo Caliente (Warm Springs) verhuisde, dus opnieuw een outlaw in de ogen van de Verenigde Staten. In 1878 probeerde het Amerikaanse leger de Apaches terug te dwingen naar het reservaat van San Carlos, maar Victorio ontweek de vangst en verdween met 150 dapperen in de woestijn. Overlevend door de steden en boerderijen van Chihuahua, Mexico te plunderen, begonnen Victorio en zijn mannen bloedige wraak te nemen op hun vijanden, Amerikaanse troepen in een hinderlaag te lokken en alle Mexicaanse of Amerikaanse herders te vermoorden die ongelukkig genoeg waren om hun pad te kruisen.
In 1880 slaagde een gecombineerde troep Amerikaanse en Mexicaanse troepen er eindelijk in de sluwe Apache en zijn krijgers op te sporen en hen te omringen in het Tres Castillos-gebergte in Mexico, net ten zuiden van El Paso, Texas. Nadat ze de Amerikaanse troepen hadden weggestuurd, gingen de Mexicaanse soldaten door met het doden van alle 17 gevangen gevangen Apaches, hoewel de exacte manier van Victorio's dood onduidelijk blijft. Sommigen beweerden dat een Indiase verkenner in dienst van het Mexicaanse leger de beroemde krijger had gedood. Maar volgens de Apache nam Victorio zijn eigen leven in plaats van zich over te geven aan de gehate Mexicanen. Ongeacht hoe het gebeurde, de dood van Victorio maakte hem een martelaar voor het Apache-volk en versterkte de vastberadenheid van andere krijgers om het gevecht voort te zetten. De laatste van de grote Apache-krijgers, Geronimo, zou zich pas in 1886 overgeven.
