Inhoud

• Waar is Mesopotamië?
• Mesopotamische beschaving
• Oude Mesopotamië
• Gilgamesh
• Sargon en de Akkadiërs
• Gutians
• Ur-Namma
• De Babyloniërs
• De Hettieten
• De Assyriërs
• Sargon II
• Nebucadnezar
• Het Perzische rijk
• Mesopotamische goden
• Mesopotamische kunst
• bronnen

Mesopotamië is een regio in het zuidwesten van Azië in het rivierenstelsel Tigris en Euphrates dat profiteerde van het klimaat en de geografie van het gebied om het begin van de menselijke beschaving te herbergen. De geschiedenis wordt gekenmerkt door vele belangrijke uitvindingen die de wereld hebben veranderd, waaronder het concept van tijd, wiskunde, het wiel, zeilboten, kaarten en schrijven. Mesopotamië wordt ook bepaald door een veranderende opeenvolging van regerende instanties uit verschillende gebieden en steden die de controle over een periode van duizenden jaren hebben overgenomen.

Waar is Mesopotamië?

Mesopotamië ligt in de regio die nu bekend staat als het Midden-Oosten, dat delen van Zuidwest-Azië omvat en landt rond de oostelijke Middellandse Zee. Het maakt deel uit van de Fertile Crescent, een gebied dat ook bekend staat als "Cradle of Civilization" voor het aantal innovaties dat is ontstaan ​​uit de vroege samenlevingen in deze regio, die behoren tot enkele van de vroegst bekende menselijke beschavingen op aarde.

Het woord 'mesopotamie' is gevormd uit de oude woorden 'meso', wat betekent tussen of in het midden van, en 'potamos', wat rivier betekent. Gelegen in de vruchtbare valleien tussen de rivieren de Tigris en de Eufraat, is de regio nu de thuisbasis van het hedendaagse Irak, Koeweit, Turkije en Syrië.

Mesopotamische beschaving

Mensen vestigden zich voor het eerst in Mesopotamië in het Paleolithicum. Tegen 14.000 v.Chr. Woonden de mensen in de regio in kleine nederzettingen met cirkelvormige huizen.

Vijfduizend jaar later vormden deze huizen landbouwgemeenschappen na de domesticatie van dieren en de ontwikkeling van de landbouw, met name irrigatietechnieken die gebruik maakten van de nabijheid van de rivieren de Tigris en de Eufraat.

Agrarische vooruitgang was het werk van de dominante Ubaid-cultuur, die de Halaf-cultuur daarvoor had geabsorbeerd.

Oude Mesopotamië

Deze verspreide agrarische gemeenschappen begonnen in het noordelijke deel van het oude Mesopotamische gebied en verspreidden zich naar het zuiden, en bleven enkele duizenden jaren groeien totdat ze vormden wat moderne mensen zouden herkennen als steden, die werden beschouwd als het werk van het Sumer-volk.

Uruk was de eerste van deze steden, daterend uit ongeveer 3200 voor Christus. Het was een lemen metropool gebouwd op de rijkdom van handel en verovering en bevatte openbare kunst, gigantische zuilen en tempels. Op zijn hoogtepunt had het een bevolking van ongeveer 50.000 burgers.

Sumeriërs zijn ook verantwoordelijk voor de vroegste vorm van geschreven taal, spijkerschrift, waarmee ze gedetailleerde administratieve archieven bijhielden.

Tegen 3000 voor Christus was Mesopotamië stevig onder controle van het Sumerische volk. Sumer bevatte verschillende gedecentraliseerde stadstaten, Estu, Nippur, Lagash, Uruk, Kish en Ur.

De eerste koning van een verenigde Sumer is opgenomen als Etana van Kish. Het is onbekend of Etana echt heeft bestaan, aangezien hij en veel van de heersers op de Sumerische koningslijst stonden die rond 2100 voor Christus werd ontwikkeld. komen ook allemaal in de Sumerische mythologie voor.

Etana werd gevolgd door Meskiaggasher, de koning van de stadstaat Uruk. Een krijger genaamd Lugalbanda nam de controle rond 2750 v.Chr.

Gilgamesh

Gilgamesh, het legendarische onderwerp van de Epic of Gilgamesh, wordt gezegd de zoon van Lugalbanda te zijn. Men gelooft dat Gilgamesh rond 2700 voor Christus in Uruk is geboren.

De Epic of Gilgamesh wordt beschouwd als het eerste grote literatuurwerk en de inspiratie voor sommige verhalen in de Bijbel. In het epische gedicht gaat Gilgamesh op avontuur met een vriend naar het Cederbos, het land van de goden in de Mesopotamische mythologie. Wanneer zijn vriend wordt gedood, gaat Gilgamesh op zoek naar het geheim van het eeuwige leven en vindt: "Het leven waar je naar op zoek bent, zul je nooit vinden. Want wanneer de goden de mens schiepen, lieten ze de dood zijn deel en leven in hun eigen handen gehouden. "

Koning Lugalzagesi was de laatste koning van Sumer, die in 2334 v.Chr. Viel op Sargon van Akkad, een Semitisch volk. Ze waren kort bondgenoten, die samen de stad Kish veroverden, maar het huurlingen Akkadische leger van Lugalzagesi was uiteindelijk loyaal aan Sargon.

Sargon en de Akkadiërs

Het Akkadische rijk bestond van 2234-2154 voor Christus. onder leiding van de nu getiteld Sargon de Grote. Het werd beschouwd als 's werelds eerste multiculturele rijk met een centrale overheid.

Er is weinig bekend over de achtergrond van Sargon, maar legendes geven hem een ​​vergelijkbare oorsprong als het bijbelverhaal van Mozes. Hij was op een gegeven moment een officier die voor de koning van Kish werkte, en Akkadia was een stad die Sargon zelf vestigde. Toen de stad Uruk Kish binnenviel, nam Sargon Kish van Uruk en werd aangemoedigd om door te gaan met verovering.

Sargon breidde zijn rijk uit met militaire middelen, veroverde heel Sumer en verhuisde naar wat nu Syrië is. Onder Sargon groeide de handel buiten de Mesopotamische grenzen en werd de architectuur verfijnder, met name het uiterlijk van ziggurats, gebouwen met platte toppen in een piramidevorm en trappen.

Gutians

De laatste koning van het Akkadische rijk, Shar-kali-sharri, stierf in 2193 v.Chr. En Mesopotamië maakte een eeuw van onrust door, waarbij verschillende groepen worstelden voor controle.

Onder deze groepen bevonden zich de Gutianen, barbaren uit het Zagros-gebergte. De Gutiaanse regel wordt beschouwd als een wanordelijke regel die een ernstige neergang in de vooruitzichten van het rijk veroorzaakte.

Ur-Namma

In 2100 v.Chr. de stad Ur probeerde een dynastie op te richten voor een nieuw rijk. De heerser van Ur-Namma, de koning van de stad Ur, bracht Sumeriërs terug in controle nadat Utu-hengal, de leider van de stad Uruk, de Gutiërs versloeg.

Onder Ur-Namma verscheen de eerste wetboek in de geschiedenis, The Code of Ur-Nammu. Ur-Namma werd aangevallen door zowel de Elamieten als de Amorieten en versloeg in 2019 voor Christus.

De Babyloniërs

Door Babylon als hoofdstad te kiezen, namen de Amorieten de controle over en vestigden Babylonië.

Koningen werden beschouwd als goden en de beroemdste hiervan was Hammurabi, die regeerde in 1792 '50 v.Chr. Hammurabi werkte om het rijk uit te breiden, en de Babyloniërs waren bijna voortdurend in oorlog.

De beroemdste bijdrage van Hammurabi is zijn lijst met wetten, beter bekend als de Code van Hammurabi, die rond 1772 v.Chr. Werd opgesteld.

De innovatie van Hammurabi was niet alleen het opschrijven van de wetten die voor iedereen zichtbaar was, maar ervoor zorgen dat iedereen in het hele rijk dezelfde wettelijke codes volgde en dat gouverneurs in verschillende gebieden hun eigen wetten niet uitvoerden. De lijst met wetten bevatte ook aanbevolen straffen om ervoor te zorgen dat elke burger recht had op dezelfde gerechtigheid.

In 1750 v.Chr. de Elamieten veroverden de stad Ur. Samen met de controle van de Amorieten betekende deze verovering het einde van de Sumerische cultuur.

De Hettieten

De Hettieten, die gecentreerd waren rond Anatolië en Syrië, veroverden de Babyloniërs rond 1595 v.Chr.

Smelten was een belangrijke bijdrage van de Hettieten, waardoor geavanceerdere wapens konden worden gebruikt die hen ertoe brachten het rijk nog verder uit te breiden. Hun pogingen om de technologie voor zichzelf te houden, mislukten uiteindelijk en andere rijken werden een match voor hen.

De Hettieten trokken zich terug kort na het plunderen van Babylon en de Kassieten namen de controle over de stad over. Afkomstig uit de bergen ten oosten van Mesopotamië, zag hun regeerperiode immigranten uit India en Europa aankomen en reisden ze sneller dankzij het gebruik van paarden met wagens en karren.

De Kassieten verlieten hun eigen cultuur na een paar generaties dominantie en lieten zich opgaan in de Babylonische beschaving.

De Assyriërs

Het Assyrische rijk onder leiding van Ashur-uballit I verrees rond 1365 v.Chr. in de gebieden tussen de landen die worden bestuurd door de Hettieten en de Kassieten.

Rond 1220 v.Chr., Koning Tukulti-Ninurta I streefde ernaar om heel Mesopotamië te regeren en greep Babylon. Het Assyrische rijk bleef zich de komende twee eeuwen uitbreiden en verhuisde naar het hedendaagse Palestina en Syrië.

Onder het bewind van Ashurnasirpal II in 884 v.Chr. Creëerde het rijk een nieuwe hoofdstad, Nimrud, gebouwd op basis van de buit van verovering en wreedheid die van Ashurnasirpal II een gehaat figuur maakte.

Zijn zoon Shalmaneser bracht het grootste deel van zijn regering door met het bestrijden van een alliantie tussen Syrië, Babylon en Egypte en het veroveren van Israël. Een van zijn zonen rebelleerde tegen hem en Shalmaneser stuurde een andere zoon, Shamshi-Adad, om voor hem te vechten. Drie jaar later regeerde Shamshi-Adad.

Sargon II

Een nieuwe dynastie begon in 722 v.Chr. toen Sargon II de macht greep. Hij modelleerde zichzelf op Sargon de Grote, verdeelde het rijk in provincies en bewaarde de vrede.

Zijn vergaan kwam toen de Chaldeeën probeerden binnen te vallen en Sargon II een alliantie met hen zocht. De Chaldeeën sloten een afzonderlijke alliantie met de Elamieten en samen namen ze Babylonië.

Sargon II verloor van de Chaldeeërs maar schakelde over op het aanvallen van Syrië en delen van Egypte en Gaza, en begon aan een verovering voordat hij uiteindelijk stierf in de strijd tegen de Cimmerians uit Rusland.

Sargon II's kleinzoon Esarhaddon regeerde van 681 tot 669 v.Chr. en ging op een vernietigende campagne van verovering door Ethiopië, Palestina en Egypte, verwoestende steden waar hij doorheen raasde na het plunderen. Esarhaddon worstelde om zijn uitgebreide rijk te regeren. Een paranoïde leider, hij vermoedde velen in zijn hof van samenzwering tegen hem en had hen gedood.

Zijn zoon Ashurbanipal wordt beschouwd als de laatste grote heerser van het Assyrische rijk. Van 669 tot 627 v.Chr. Zag hij een opstand in Egypte, waarbij hij het grondgebied verloor, en van zijn broer, de koning van Babylonië, die hij versloeg. Ashurbanipal wordt het best herinnerd voor het maken van de eerste bibliotheek van Mesopotamia in wat nu Nineveh, Irak is. Het is de oudste bekende bibliotheek ter wereld, die honderden jaren ouder was dan de bibliotheek van Alexandrië.

Nebucadnezar

In 626 v.Chr. de troon werd in beslag genomen door de Babylonische ambtenaar Nabopolassar, die het bewind van de Semitische dynastie uit Chaldea inluidde. In 616 v.Chr. Nabopolassar probeerde Assyrië in te nemen maar faalde.

Zijn zoon Nebukadnezar regeerde over het Babylonische rijk na een invasie in 614 v.Chr. door koning Cyaxares van Media die de Assyriërs verder weg duwde.

Nebuchadnezzar staat bekend om zijn sierlijke architectuur, vooral de hangende tuinen van Babylon, de muren van Babylon en de Ishtar-poort. Onder zijn heerschappij hadden vrouwen en mannen gelijke rechten.

Nebukadnezar is ook verantwoordelijk voor de verovering van Jeruzalem, die hij in 586 v.Chr. Vernietigde en de inwoners ervan gevangen nam. Hij verschijnt in het Oude Testament vanwege deze actie.

Het Perzische rijk

Perzische keizer Cyrus II greep de macht tijdens het bewind van Nabonidus in 539 v.Chr. Nabonidus was zo'n impopulaire koning dat Mesopotamiërs niet opstonden om hem te verdedigen tijdens de invasie.

De Babylonische cultuur wordt geacht te zijn geëindigd onder Perzische heerschappij, na een langzame achteruitgang van het gebruik in spijkerschrift en andere culturele kenmerken.

Tegen de tijd dat Alexander de Grote het Perzische rijk veroverde in 331 voor Christus, bestonden de meeste grote steden van Mesopotamië niet langer en was de cultuur al lang achterhaald. Uiteindelijk werd het gebied ingenomen door de Romeinen in 116 na Christus en ten slotte Arabische moslims in 651 na Christus.

Mesopotamische goden

De Mesopotamische religie was polytheïstisch, met volgelingen die verschillende hoofdgoden en duizenden minder belangrijke goden aanbaden. De drie belangrijkste goden waren Ea (Sumerisch: Enki), de god van wijsheid en magie, Anu (Sumerisch: An), de hemelgod en Enlil (Ellil), de god van de aarde, stormen en landbouw en de heerser van het lot. Ea is de schepper en beschermer van de mensheid in zowel het epos van Gilgamesh als het verhaal van de Grote Vloed. In het laatste verhaal maakte Ea mensen uit klei, maar de God Enlil probeerde de mensheid te vernietigen door een vloed te creëren. Ea liet de mensen een ark bouwen en de mensheid werd gespaard. Als dit verhaal bekend klinkt, zou het moeten; fundamentele Mesopotamische religieuze verhalen over de Hof van Eden, de Grote Vloed en de oprichting van de toren van Babel vonden hun weg in de Bijbel, en de Mesopotamische religie beïnvloedde zowel het christendom als de islam.

Elke Mesopotamische stad had zijn eigen beschermgod of godin, en het grootste deel van wat we van hen weten is doorgegeven via kleitabletten die Mesopotamische religieuze overtuigingen en gebruiken beschrijven. Een geschilderde terracotta plaquette uit 1775 v.Chr.geeft een voorbeeld van de verfijning van de Babylonische kunst, waarin de godin Ishtar of haar zus Ereshkigal wordt afgebeeld, vergezeld door nachtwezens.

Mesopotamische kunst

Hoewel het maken van kunst dateert van vóór de beschaving in Mesopotamië, omvatten de innovaties daar het creëren van kunst op grotere schaal, vaak in het nadeel van hun grandioze en complexe architectuur, en vaak met metaalbewerking.

Een van de eerste voorbeelden van metaalbewerking in de kunst komt uit het zuiden van Mesopotamië, een zilveren beeldje van een knielende stier uit 3000 voor Christus. Voordien waren geschilderd keramiek en kalksteen de meest voorkomende kunstvormen.

Een ander op metaal gebaseerd werk, een geit die op zijn achterpoten staat en op de takken van een boom leunt, met goud en koper samen met andere materialen, werd gevonden in de Grote Doodskuil in Ur en dateert van 2500 voor Christus.

Mesopotamische kunst schilderde vaak de heersers en de glorie van hun leven af. Ook gecreëerd rond 2500 voor Christus. in Ur is de ingewikkelde standaard van Ur, een structuur van schelp en kalksteen met een vroeg voorbeeld van complexe picturale verhalen, die een geschiedenis van oorlog en vrede weergeven.

In 2230 voor Christus was de Akkadische koning Naram-Sin het onderwerp van een uitgebreid werk in kalksteen dat een militaire overwinning in het Zagros-gebergte voorstelt en Naram-Sin als goddelijk presenteert.

Een van de meest dynamische vormen van Mesopotamische kunst zijn de reliëfs van de Assyrische koningen in hun paleizen, met name uit het bewind van Ashurbanipal rond 635 v.Chr. Een beroemd reliëf in zijn paleis in Nimrud toont hem een ​​leger leiden in de strijd, vergezeld door de gevleugelde god Assur.

Ashurbanipal is ook te zien in meerdere reliëfs die zijn frequente leeuwenjachtactiviteit uitbeelden. Een indrukwekkend leeuwenbeeld steekt ook in de Ishtar-poort in 585 voor Christus, tijdens het bewind van Nebukadnezar II en gevormd uit geglazuurde bakstenen.

Mesopotamische kunst keerde terug in de publieke belangstelling in de 21e eeuw toen musea in Irak werden geplunderd tijdens conflicten daar. Veel stukken werden vermist, waaronder een 4.300 jaar oud bronzen masker van een Akkadische koning, sieraden van Ur, een massief gouden Sumerische harp, 80.000 spijkerschrifttabletten en tal van andere onvervangbare items.

bronnen

Babylon: Mesopotamië en de geboorte van de beschaving. Paul Kriwaczek.
Oude Mesopotamië. Leo Oppenheim.
Ancient Mesopotamia: This History, Our History. Universiteit van Chicago.
Mesopotamia 8000-2019 v.Chr. Metropolitan Museum of Art.
30.000 jaar kunst. Editors bij Phaidon.
Oude Mesopotamische goden en godinnen. UPenn.edu.