Op een avond op de televisie op deze dag in 1974, kondigde president Richard M. Nixon zijn voornemen aan om de eerste president in de Amerikaanse geschiedenis te worden die aftrekt. Met een beschuldigingsprocedure tegen hem wegens zijn betrokkenheid bij de Watergate-affaire, boog Nixon eindelijk voor druk van het publiek en het Congres om het Witte Huis te verlaten.

"Door deze actie te ondernemen," zei hij in een plechtige toespraak van het Oval Office, "hoop ik dat ik het begin van het proces van genezing dat zo hard nodig is in Amerika, heb versneld."

LEES MEER: The Watergate Scandal: A Timeline

Vlak voor de middag de volgende dag beëindigde Nixon officieel zijn ambtstermijn als 37e president van de Verenigde Staten. Voordat hij met zijn gezin in een helikopter vanaf het gazon van het Witte Huis vertrok, glimlachte hij vaarwel en hief hij raadselachtig zijn armen op in een overwinning of vredesbegroeting. De deur van de helikopter werd vervolgens gesloten en de familie Nixon begon hun reis naar huis naar San Clemente, Californië. Minuten later werd vice-president Gerald R. Ford beëdigd als de 38e president van de Verenigde Staten in de East Room van het Witte Huis.

Nadat hij de eed van zijn ambt had afgelegd, sprak president Ford op een televisietoespraak met de natie en verklaarde: "Mijn landgenoten, onze lange nationale nachtmerrie is voorbij." Later vergaf hij Nixon voor alle misdaden die hij mogelijk in zijn ambt had begaan, en legde hij uit dat hij wilde een einde maken aan de nationale divisies gecreëerd door het Watergate-schandaal.

Op 17 juni 1972 werden vijf mannen gearresteerd, waaronder een salarisbeveiligingscoördinator voor de herverkiezingscommissie van president Nixon, omdat ze het hoofdkwartier van de Democratische Nationale Commissie in het Watergate-complex in Washington, D.C. hadden ingebroken en illegaal hadden afgetapt. Kort daarna werden twee andere voormalige assistenten van het Witte Huis betrokken bij de inbraak, maar de regering Nixon ontkende elke betrokkenheid. Later dat jaar, verslaggevers Carl Bernstein en Bob Woodward van De Washington Post ontdekte een samenzwering van een hoger niveau rond het incident en een politiek schandaal van ongekende omvang brak uit.

LEES MEER: Wat was de slachting op zaterdagavond?

In mei 1973 startte het Senaatsselectiecomité voor presidentiële campagneactiviteiten, onder leiding van senator Sam Ervin uit North Carolina, een televisieprocedure over de snel escalerende Watergate-affaire. Een week later werd professor Haribard, Archibald Cox, beëdigd als speciale officier van justitie. Tijdens de hoorzittingen van de Senaat getuigde voormalig juridisch adviseur van het Witte Huis, John Dean, dat de inbraak in Watergate was goedgekeurd door voormalig procureur-generaal John Mitchell met de kennis van adviseurs van het Witte Huis, John Ehrlichman en HR Haldeman, en dat president Nixon op de hoogte was bedekken.

Ondertussen begonnen Cox en zijn staf van Watergate wijdverspreide bewijzen te ontdekken van politieke spionage door het herverkiezingscomité van Nixon, illegale aftappen van duizenden burgers door de regering en bijdragen aan de Republikeinse Partij in ruil voor politieke gunsten.

LEES MEER: 7 onthullende Nixon-citaten uit zijn geheime banden

In juli werd tijdens de hoorzittingen van de Senaat het bestaan ​​onthuld van wat de officiële opnames van de Watergate-banden van de gesprekken in het Witte Huis tussen Nixon en zijn staf zouden worden genoemd. Cox diende deze banden op en na drie maanden vertraging stemde president Nixon in met samenvattingen van de opnames. Cox verwierp de samenvattingen en Nixon ontsloeg hem. Zijn opvolger als speciale officier van justitie, Leon Jaworski, stelde beschuldigingen in tegen verschillende hooggeplaatste bestuursambtenaren, waaronder Mitchell en Dean, die naar behoren waren veroordeeld.

Het vertrouwen van het publiek in de president nam snel af en eind juli 1974 had het House Judiciary Committee drie artikelen van beschuldiging tegen president Nixon aangenomen: obstructie van justitie, misbruik van presidentiële bevoegdheden en belemmering van het proces van beschuldiging. Op 30 juli heeft Nixon, onder dwang van het Hooggerechtshof, eindelijk de Watergate-banden vrijgegeven. Op 5 augustus werden transcripties van de opnames vrijgegeven, inclusief een segment waarin de president werd gehoord met de opdracht aan Haldeman om de FBI te bevelen het Watergate-onderzoek stop te zetten. Drie dagen later kondigde Nixon zijn ontslag aan.

LEES MEER: Waarom Clinton Impeachment overleefde terwijl Nixon ontslag nam na Watergate