Inhoud

• Vroege vormen van communicatie over lange afstand
• De elektrische telegraaf
• Morse code
• Opkomst en ondergang van het Telegraph-systeem

Ontwikkeld in de jaren 1830 en 1840 door Samuel Morse (1791-1872) en andere uitvinders, revolutioneerde de telegraaf de communicatie op lange afstand. Het werkte door elektrische signalen uit te zenden via een draad die tussen stations was gelegd. Naast het helpen bij het uitvinden van de telegraaf, ontwikkelde Samuel Morse een code (met zijn naam) die een reeks puntjes en streepjes aan elke letter van het Engelse alfabet toewees en de eenvoudige overdracht van complexe s over telegraaflijnen mogelijk maakte. In 1844 stuurde Morse zijn eerste telegraaf, van Washington, D.C., naar Baltimore, Maryland; in 1866 was een telegraaflijn aangelegd over de Atlantische Oceaan van de VS naar Europa. Hoewel de telegraaf aan het begin van de 21e eeuw buiten gebruik was geraakt, vervangen door de telefoon, fax en internet, legde hij de basis voor de communicatierevolutie die tot die latere innovaties leidde.

Vroege vormen van communicatie over lange afstand

Voordat de ontwikkeling van de elektrische telegraaf in de 19e eeuw een revolutie teweegbracht in de manier waarop informatie over lange afstanden werd doorgegeven, gebruikten oude beschavingen zoals die in China, Egypte en Griekenland drumbeats of rooksignalen om informatie uit te wisselen tussen verafgelegen punten. Dergelijke methoden werden echter beperkt door het weer en de behoefte aan een ononderbroken zichtlijn tussen receptorpunten. Deze beperkingen verminderden ook de effectiviteit van de semafoor, een moderne voorloper van de elektrische telegraaf. De semafoor werd ontwikkeld in de vroege jaren 1790 en bestond uit een reeks heuveltopstations die elk grote beweegbare armen hadden om letters en cijfers te signaleren en twee telescopen waarmee de andere stations konden worden bekeken. Net als oude rooksignalen was de semafoor gevoelig voor weer en andere factoren die het zicht belemmerden. Er was een andere methode voor het verzenden van informatie nodig om reguliere en betrouwbare communicatie over lange afstand werkbaar te maken.

Wist je dat? SOS, het internationaal erkende noodsignaal, staat niet voor bepaalde woorden. In plaats daarvan zijn de letters gekozen omdat ze gemakkelijk in Morse-code kunnen worden verzonden: "S" is drie puntjes en "O" is drie streepjes.

De elektrische telegraaf

In het begin van de 19e eeuw openden twee ontwikkelingen op het gebied van elektriciteit de deur naar de productie van de elektrische telegraaf. Ten eerste vond de Italiaanse natuurkundige Alessandro Volta (1745-1827) in 1800 de batterij uit, die een elektrische stroom betrouwbaar opsloeg en de stroom in een gecontroleerde omgeving kon gebruiken. Ten tweede demonstreerde de Deense natuurkundige Hans Christian Oersted (1777-1851) in 1820 het verband tussen elektriciteit en magnetisme door een magnetische naald af te buigen met een elektrische stroom. Terwijl wetenschappers en uitvinders over de hele wereld begonnen te experimenteren met batterijen en de principes van elektromagnetisme om een ​​soort communicatiesysteem te ontwikkelen, valt het krediet voor het uitvinden van de telegraaf in het algemeen toe aan twee sets van onderzoekers: Sir William Cooke (1806-79) en Sir Charles Wheatstone (1802-75) in Engeland, en Samuel Morse, Leonard Gale (1800-83) en Alfred Vail (1807-59) in de VS

In de jaren 1830 ontwikkelde het Britse team van Cooke en Wheatstone een telegraafsysteem met vijf magnetische naalden die met behulp van een elektrische stroom rond een paneel van letters en cijfers konden worden gericht. Hun systeem werd al snel gebruikt voor spoorwegsignalering in Groot-Brittannië. Gedurende deze periode werkte de in Massachusetts geboren, Yale-opgeleide Morse (die zijn carrière als schilder begon), aan het ontwikkelen van een eigen elektrische telegraaf. Naar verluidt was hij geïntrigeerd geraakt door het idee na het horen van een gesprek over elektromagnetisme tijdens het varen van Europa naar Amerika in de vroege jaren 1830, en later leerde hij meer over het onderwerp van de Amerikaanse natuurkundige Joseph Henry (1797-1878). In samenwerking met Gale en Vail produceerde Morse uiteindelijk een telegraaf met één circuit die werkte door de bedieningssleutel naar beneden te duwen om het elektrische circuit van de batterij te voltooien. Deze actie stuurde het elektrische signaal over een draad naar een ontvanger aan het andere uiteinde. Het enige systeem dat nodig was, was een sleutel, een batterij, draad en een lijn van polen tussen stations voor de draad en een ontvanger.

Morse code

Om s via telegraafdraden te verzenden, creëerden Morse en Vail in 1830 wat bekend werd als Morse-code. De code kent letters in het alfabet toe en nummert een reeks punten (korte tekens) en streepjes (lange tekens) op basis van de gebruiksfrequentie; vaak gebruikte letters (zoals "E") kregen een eenvoudige code, terwijl die die zelden werden gebruikt (zoals "Q") een langere en complexere code kregen. Aanvankelijk werd de code, wanneer verzonden via het telegraafsysteem, weergegeven als markeringen op een stuk papier dat de telegraafoperator vervolgens weer in het Engels zou vertalen. Al snel werd echter duidelijk dat de operators de code konden horen en begrijpen door alleen maar te luisteren naar het klikken van de ontvanger, dus werd het papier vervangen door een ontvanger die meer uitgesproken piepgeluiden creëerde.

Opkomst en ondergang van het Telegraph-systeem

In 1843 ontvingen Morse en Vail financiering van het Amerikaanse congres om hun telegraafsysteem op te zetten en te testen tussen Washington, D.C. en Baltimore, Maryland. Op 24 mei 1844 stuurde Morse Vail de historische primeur: "Wat heeft God gedaan!" Het telegraafsysteem verspreidde zich vervolgens over Amerika en de wereld, geholpen door verdere innovaties. Een van deze verbeteringen was de uitvinding van goede isolatie voor telegraafdraden. De man achter deze innovatie was Ezra Cornell (1807-74), een van de oprichters van de universiteit in New York die zijn naam draagt. Een andere verbetering, door de beroemde uitvinder Thomas Alva Edison (1847-1931) in 1874, was het Quadruplex-systeem, waarmee vier s tegelijkertijd met dezelfde draad konden worden verzonden.

Het gebruik van de telegraaf werd snel geaccepteerd door mensen die op zoek waren naar een snellere en gemakkelijkere manier om informatie in te voeren en te ontvangen. Voor een breed en succesvol gebruik van het apparaat was echter een uniform systeem van telegraafstations vereist, waaronder informatie kon worden verzonden. De Western Union Telegraphy Company, gedeeltelijk opgericht door Cornell, was in eerste instantie slechts een van de vele van dergelijke bedrijven die zich rond 1850 in de loop van het nieuwe medium ontwikkelden. Tegen 1861 had Western Union echter de eerste transcontinentale telegraaflijn gelegd en daarmee het eerste landelijke telegraafbedrijf. Telegraafsystemen verspreiden zich ook over de hele wereld. Uitgebreide systemen verschenen in heel Europa tegen het einde van de 19e eeuw, en tegen 1866 was de eerste permanente telegraafkabel met succes over de Atlantische Oceaan gelegd; er waren 40 dergelijke telegraaflijnen over de Atlantische Oceaan in 1940.

De elektrische telegraaf transformeerde hoe oorlogen werden uitgevochten en gewonnen en hoe journalisten en kranten zaken deden. In plaats van dat het weken kostte om per koets met paard en wagen te worden afgeleverd, konden stukken nieuws vrijwel onmiddellijk tussen telegraafstations worden uitgewisseld. De telegraaf had ook een diepgaand economisch effect, waardoor geld over grote afstanden kon worden "bedraad".

Tegen het einde van de 19e eeuw kwamen er echter nieuwe technologieën op de markt, veel ervan gebaseerd op dezelfde principes die voor het eerst werden ontwikkeld voor het telegraafsysteem. Na verloop van tijd zouden deze nieuwe technologieën de telegraaf overschaduwen, die uit regulier algemeen gebruik zou vallen. Hoewel de telegraaf sindsdien is vervangen door de nog handiger telefoon, fax en internet, staat de uitvinding ervan als een keerpunt in de wereldgeschiedenis.

Samuel Morse stierf in New York City op 80-jarige leeftijd op 2 april 1872.