Inhoud
John Rolfe arriveerde samen met 150 andere kolonisten in 1610 in Jamestown, als onderdeel van een nieuw charter georganiseerd door de Virginia Company. Hij begon te experimenteren met het verbouwen van tabak en gebruikte uiteindelijk zaden uit West-Indië om de eerste winstgevende export van Virginia te ontwikkelen. In 1614 trouwde Rolfe met de dochter van een lokale Indiaanse hoofdman, Matoaka (beter bekend onder haar bijnaam uit de kindertijd, Pocahontas), die door de Engelse kolonisten gevangen was genomen en zich tot het christendom had bekeerd. Het echtpaar voer in 1616 met hun zoontje naar Engeland; zeven maanden later stierf Pocahontas toen ze zich voorbereidden om naar huis te reizen. Rolfe keerde terug naar Virginia, hertrouwde en vervulde een prominente rol in het economische en politieke leven van de kolonie tot zijn dood in 1622.
Achtergrond
Over Rolfe's vroege leven is niet veel bekend, behalve dat hij rond 1585 werd geboren en waarschijnlijk de zoon was van een kleine landhouder in Norfolk, Engeland. In juni 1609 voeren Rolfe en zijn vrouw naar Noord-Amerika aan boord van de Sea Venture, als onderdeel van een nieuw charter georganiseerd door de Virginia Company. Het schip werd gevangen in een orkaan in het Caribisch gebied en gesloopt op een van de Bermuda-eilanden. De groep arriveerde uiteindelijk in mei 1610 in Virginia, nabij de Jamestown-nederzetting, en Rolfes vrouw stierf kort na hun aankomst.
Wist je dat? De vroege kolonisten uit Jamestown hebben verschillende mislukte pogingen gedaan om winstgevende ondernemingen te ontwikkelen, waaronder het maken van zilversmeedwerk, glasblazen, timmerhout en sassafras. Door te experimenteren met het verbouwen en genezen van tabak uit zaden uit het Caribisch gebied, ontwikkelde John Rolfe de eerste winstgevende export van de kolonie.
Vóór 1611 begon Rolfe tabakzaden te verbouwen die in West-Indië werden geteeld; hij heeft ze waarschijnlijk van Trinidad of een andere Caribische locatie verkregen. Toen de nieuwe tabak naar Engeland werd gestuurd, bleek deze immens populair te zijn, wat hielp het Spaanse monopolie op tabak te doorbreken en een stabiele economie voor Virginia te creëren. Tegen 1617 exporteerde de kolonie jaarlijks 20.000 pond tabak; dat cijfer verdubbelde het jaar daarop.
Huwelijk met Pocahontas
De indianen die in de regio rond Jamestown wonen, spraken de taal Algonquin en waren georganiseerd in een netwerk van verschillende stammen onder leiding van Chief Powhatan. Een van de dochters van de chef was Matoaka, die als kind de bijnaam Pocahontas ('Little Mischief') kreeg. De Engelse kolonisten in Jamestown kenden Pocahontas al sinds 1607, toen ze nog maar ongeveer 10 jaar oud was. Kapitein John Smith schreef later dat de jonge prinses hem van de dood redde toen Powhatan hem in december 1607 gevangen hield. In 1613 namen de Engelsen Pocahontas gevangen en hielden ze losgeld. In gevangenschap studeerde ze Engels, bekeerde zich tot het christendom en werd gedoopt met de naam Rebecca.
Rolfe kreeg toestemming van Powhatan en de militaire gouverneur van Virginia, Sir Thomas Dale, om met Pocahontas te trouwen. Hun huwelijk op 5 april 1614 zou de komende acht jaar zorgen voor een wankele vrede tussen de Engelse kolonisten en lokale indianen. Het echtpaar had één zoon, Thomas, geboren in 1615. Het jaar daarop sponsorde de Virginia Company een reis voor het gezin naar Engeland, waar ze enthousiast werden verwelkomd en een formeel publiek hadden met koning James I. Pocahontas (of de dame Rebecca, zoals ze bekend stond) werd gezien als een lichtend voorbeeld van een Indiaan die 'geciviliseerd' was en zich met succes had aangepast aan Engelse manieren.
Dood van Pocahontas en nasleep
Tragisch genoeg werd Pocahontas ziek tijdens de voorbereidingen voor de reis terug naar Virginia, waarschijnlijk door onbekende ziekten die in Amerika niet bestonden. Ze stierf in maart 1617 in een herberg in de stad Grave en werd daar begraven. De jonge Thomas werd ook ziek, maar herstelde later. Hij verbleef in Engeland met de broer van Rolfe en keerde pas vele jaren later terug naar Amerika. Rolfe zou zijn zoon nooit meer zien; hij zeilde terug naar Virginia en hertrouwde later Joan Peirce (of Pearce), de dochter van een van de andere kolonisten. In 1621 werd Rolfe benoemd tot lid van de Raad van State van Virginia, als onderdeel van een gereorganiseerde koloniale regering.
Met de dood van Powhatan in 1618 loste de onstabiele vrede tussen de Engelsen en de indianen op. De Algonquiaanse stammen werden in toenemende mate boos over de onverzadigbare behoefte van de kolonisten aan land, grotendeels vanwege hun verlangen om tabak te verbouwen. In maart 1622 pleegden de Algonquians (onder de opvolger van Powhatan, Opechankeno) een grote aanval op de Engelse kolonie, waarbij ongeveer 350 tot 400 inwoners, of een kwart van de bevolking, werden gedood. John Rolfe stierf datzelfde jaar, hoewel het niet bekend is of hij tijdens het bloedbad werd gedood of onder andere omstandigheden stierf.
