Op deze dag in 1884 wordt het eerste deel, of deel, van het Oxford English Dictionary (OED), beschouwd als het meest uitgebreide en nauwkeurige woordenboek van de Engelse taal, gepubliceerd. Tegenwoordig is de OED de definitieve autoriteit voor de betekenis, uitspraak en geschiedenis van meer dan een half miljoen woorden, heden en verleden

Plannen voor het woordenboek begonnen in 1857 toen leden van London's Philological Society, die geloofden dat er geen up-to-date, foutloze Engelse woordenboeken beschikbaar waren, besloten om er een te produceren die alle vocabulaire uit de Angelsaksische periode (1150 AD) zou dekken. ) tot heden. Opgevat als een vierdelig werk met 6.400 pagina's, werd geschat dat het project 10 jaar zou duren om te voltooien. Het duurde zelfs meer dan 40 jaar voordat het 125e en laatste deel in april 1928 werd gepubliceerd en het volledige woordenboek compleet was: meer dan 400.000 woorden en zinnen in 10 delen en gepubliceerd onder de titel A New English Dictionary on Historical Principles.

In tegenstelling tot de meeste Engelse woordenboeken, die alleen de huidige gangbare betekenissen bevatten, biedt de OED een gedetailleerde chronologische geschiedenis voor elk woord en elke zin, met citaten uit een breed scala aan bronnen, waaronder klassieke literatuur en kookboeken. De OED is beroemd om zijn lange kruisverwijzingen en etymologieën. Het werkwoord 'set' verdient de langste vermelding van de OED, met ongeveer 60.000 woorden en meer dan 430 gebruiksmogelijkheden. De OED was niet eerder klaar dan de redactie begon met het bijwerken ervan. Een supplement, met nieuwe vermeldingen en revisies, werd gepubliceerd in 1933 en het oorspronkelijke woordenboek werd in 12 delen gerit en officieel omgedoopt tot het Oxford English Dictionary. Tussen 1972 en 1986 werd een bijgewerkt supplement met 4 volumes gepubliceerd, met nieuwe termen uit het voortdurend evoluerende Engelse taal plus meer woorden en zinnen uit Noord-Amerika, Australië, het Caribisch gebied, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika en Zuid-Azië. in 1984 begon Oxford University Press aan een vijfjarig project van meerdere miljoenen dollars om een ​​elektronische versie te maken van het woordenboek. De inspanning vereiste 120 mensen om de pagina's van de editie te typen en 50 proeflezers om hun werk te controleren. In 1992 werd een CD-ROM-versie van het woordenboek uitgebracht, waardoor het veel gemakkelijker is om informatie te zoeken en op te halen. Vandaag is de tweede editie van het woordenboek online beschikbaar voor abonnees en wordt driemaandelijks bijgewerkt met meer dan 1.000 nieuwe vermeldingen en revisies. Bij maar liefst 20 volumes die meer dan 137 pond wegen, zou er naar verluidt één persoon 120 jaar over doen om alle 59 miljoen woorden in de OED te typen.