Inhoud

• Vroege waarnemingen
• Vorming van Project Blue Book & the Robertson Panel
• Het Condon-rapport
• "Ufology" gaat verder

In juni 1947 meldden zakenman en burgerpiloot Kenneth Arnold tijdens het vliegen met zijn kleine vliegtuig negen objecten met hoge snelheden door de lucht boven de Mount Rainier in Washington te zien bewegen. Op grote schaal gepubliceerde rapporten over de ervaring van Arnold, gevolgd door een toenemend aantal gerapporteerde UFO-waarnemingen, leidde de Amerikaanse luchtmacht in 1948 met een onderzoek naar de waarnemingen, Operatie Sign genaamd.

Het eerste onderzoek resulteerde in de vorming van Project Blue Book in 1952; dat project werd het langst lopende officiële onderzoek van de Amerikaanse overheid naar UFO-waarnemingen, en verzamelde rapporten over meer dan 12.000 waarnemingen of aanverwante gebeurtenissen van 1952 tot de ontmanteling in 1969.

LEES MEER: Interactieve kaart: UFO-waarnemingen serieus genomen door de Amerikaanse overheid

Vroege waarnemingen

Hoewel rapporten van mysterieuze vliegende objecten die vaak worden toegeschreven aan geesten, engelen, fantomen, spoken of andere bovennatuurlijke fenomenen al eeuwen bestaan, hebben de Tweede Wereldoorlog en de bijbehorende ontwikkeling van raketwetenschap een nieuw niveau van belangstelling betekend voor wat officieel bekend zou worden als niet-geïdentificeerde vliegende objecten (UFO's). De eerste bekende UFO-waarneming vond plaats in juni 1947, toen civiele piloot en zakenman Kenneth Arnold meldden negen objecten te zien, gloeiend helder blauw-wit, vliegend in een "V" -formatie met snelheden tot 1.700 mph in de lucht boven de Mount Washington Rainier.

Wist je dat? Kenneth Arnold vergeleek de beweging van de negen mysterieuze objecten over Mount Rainier met die van 'een schotel als je hem over water overslaat'. Deze verklaring leidde later tot de misvatting dat de objecten de vorm van schotels hadden en tot het wijdverbreide gebruik van "vliegende schotel" als synoniem voor UFO.

Nadat het nieuws over de ervaringen van Arnold in de media was verschenen, werd een uitslag van soortgelijke waarnemingen in de Verenigde Staten gemeld, waaronder een zeer controversieel rapport van wat een gecrashte UFO leek te zijn in de buurt van een Amerikaanse legerbasis in Roswell, New Mexico. (Het leger beweerde dat het object in kwestie het wrak van een weerballon was, beweert dat samenzweringsgerichte 'ufologen' later zouden betwisten.) In reactie op het toenemende aantal UFO-gerelateerde rapporten lanceerde de US Air Force Operatie Sign in 1948 Een van de eerste theorieën van de deelnemers aan het project was dat sommige UFO's eigenlijk Sovjetvliegtuigen waren (dit was tenslotte het tijdperk van de Koude Oorlog), hoewel ze ook de hypothese stelden dat sommige buitenaardse ruimtevaartuigen zouden kunnen zijn.

LEES MEER: Toen een Amerikaanse jachtpiloot met een UFO in een hondengevecht stapte

Vorming van Project Blue Book & the Robertson Panel

De UFO-gerelateerde onderzoeken van de luchtmacht vonden plaats tegen een achtergrond van waanzinnige populaire belangstelling voor de vreemde vliegende objecten, die zijn hoogtepunt bereikte kort nadat Project Blue Book in 1951 begon. Het hoofdkantoor was gevestigd op de luchtmachtbasis Wright-Patterson in Ohio. het langst lopende officiële onderzoek van de Amerikaanse regering naar UFO's worden. Gealarmeerd door het opvallende aantal UFO-waarnemingen dat in 1952 werd gemeld, vreesde de regering van president Harry S. Truman een uitbraak van hysterie over de kwestie. In 1953 reageerde de Central Intelligence Agency (CIA) op deze angsten door een deskundigenpanel van wetenschappers samen te stellen onder leiding van fysicus H.P. Robertson van het California Institute of Technology, om het UFO-probleem te bespreken.

LEES MEER: Toen UFO's het Witte Huis en de luchtmacht het weer de schuld gaven

Het Robertson-panel kwam drie dagen bijeen, waarbij ze militaire officieren en Blue Book-functionarissen interviewden en foto's en films van vermeende UFO's beoordeelden. Het panel concludeerde dat er geen basis was voor de zogenaamde buitenaardse hypothese en dat UFO's geen veiligheidsrisico vormden. Volgens het Robertson Panel zou 90 procent van de waarnemingen kunnen worden toegeschreven aan astrologische of meteorologische activiteit, of aan door de mens veroorzaakte oorzaken zoals ballonnen of zoeklichten. De bevindingen van het panel werden pas in 1979 volledig gederubriceerd, waardoor vermoedens werden gewekt dat er een samenzwering van de regering aan de gang was.

LEES MEER: ontmoet J. Allen Hynek, de astronoom die als eerste UFO 'Close Encounters' heeft geclassificeerd

Het Condon-rapport

In de komende 17 jaar zou Project Blue Book rapporten opstellen van 12.618 UFO-waarnemingen of gerelateerde gebeurtenissen. Net als bij het Robertson-paneel, zou Blue Book uiteindelijk meer dan 90 procent hiervan als 'geïdentificeerd' classificeren, wat betekent dat ze werden veroorzaakt door een bekend astronomisch, atmosferisch of kunstmatig fenomeen. De resterende 700 incidenten bleven "niet geïdentificeerd"; deze omvatten gevallen waarin er onvoldoende informatie was om de gebeurtenis een bekende oorzaak te geven.

In 1966 had de luchtmacht de oprichting van een ander comité gevraagd om de details van 59 UFO-waarnemingen te onderzoeken die werden onderzocht door Project Blue Book. De commissie, geleid door Dr. Edward Condon en gevestigd aan de Universiteit van Colorado, bracht in 1968 haar 'Wetenschappelijke studie van niet-geïdentificeerde vliegende objecten', beter bekend als het Condon-rapport, uit. bewijs van ongebruikelijke activiteiten, en adviseerde de luchtmacht om het onderzoek naar UFO-gerelateerde incidenten stop te zetten. In 1969 werd Project Blue Book officieel beëindigd als reactie op het Condon Report en een afnemend aantal UFO-waarnemingen; onder zijn conclusies waren die van de waarnemingen gecategoriseerd als "niet-geïdentificeerd", er was geen bewijs aan de luchtmacht voorgelegd of ontdekt dat ze het resultaat waren van technologie buiten het bereik van moderne wetenschappelijke kennis of dat ze buitenaardse voertuigen waren.

"Ufology" gaat verder

Ondanks de afwijzende houding van het Condon-rapport en de daaropvolgende ontmanteling van Project Blue Book, gingen burgeronderzoeken naar UFO's door, omdat veel "ufologen" ontevreden waren over de conclusies van de regering. In 1974 richtte astronoom J. Allen Hynek, die als adviseur van Project Blue Book had gediend, het Centre for UFO Studies (CUFOS) op. Deze organisatie blijft UFO-waarnemingen onderzoeken en de hypothese afwegen dat deze het bewijs kunnen zijn van buitenaardse activiteit.

Naast UFO-onderzoeken in de Verenigde Staten is in de loop der jaren soortgelijke werkzaamheden verricht in andere landen over de hele wereld, waaronder Canada, het Verenigd Koninkrijk, Australië, Griekenland en Zweden. In januari 1979 voerde het Britse Hogerhuis zelfs een drie uur durend debat over het onderwerp UFO's en een motie (uiteindelijk verslagen) dat de Britse regering openbaar moest maken wat zij over hen wist.